Walter van den broeck architect
Walter van den Broeck
door Koen Vermeiren
met een aanvulling door Jooris van Hulle
1. Biografie
Walter van den Broeck werd op 28 maart te Olen geboren als zoon van Robert Sidney van den Broeck (geb. , Panay op de Filippijnen), die werkzaam was als elektricien bij Metallurgie Hoboken, en van Elisabeth Johanna Ell (geb. , Richterich in Duitsland). Hij is de jongste van vier kinderen. Vanaf ging Van den Broeck naar school in Olen en Herentals. Hoger middelbaar onderwijs volgde hij van tot aan het Koninklijk Atheneum te Lier, waar hij tevens het diploma van leraar Nederlands-geschiedenis behaalde ().
Als leraar had hij in het toenmalige rijksonderwijs achtereenvolgens een betrekking te Boom, Turnhout en Balen. Op 3 april huwde hij met Eliane de Winter. In datzelfde jaar richtte hij samen met Frans Depeuter en Robin Hannelore het tijdschrift Heibel op.
Van den Broeck en Eliane de Winter hebben twee zonen, beiden geboren in In verhuisde het gezin naar Turnhout. In dat jaar publiceerde Walter van den Broeck zijn debuutroman De troonopvolger. Sindsdien volgden romans en toneelwerken elkaar op. In ontving hij van de provincie Antwerpen de prijs voor het beste kinderboek (Mietje Porselijn en Lili Spring-in-'t Veld). De letterkundige prijs van de provincie Antwerp
Genealogisch realisme. Over &#;Niets voor de familie&#; van Walter van den Broeck
De weg van de empathie
De vertelvorm die Van den Broeck voor zijn verhaal over Jaak hanteert, sluit direct aan bij een benadering die zich in de Nederlandstalige romanliteratuur van de voorbije jaren in de kijker plaatst: een romanverteller, die lijkt samen te vallen met de auteur van de roman, documenteert zich grondig over de ervaringswereld van een persoon. Die persoon, die als historische figuur ook een bestaan kent buiten de literatuur, wordt een voorwerp van empathie. De verteller probeert het perspectief van hem of haar te vatten en zodoende worden een leven en een bewustzijn in kaart gebracht. De verteller wijkt echter zelf nooit helemaal voor die ander. Sterker nog, bij wijlen lijkt de verteller de eigenlijke inzet van de vertelling te vormen. Denken we maar aan de verteller in Charlotte Mutsaers’ Harnas van Hansaplast (), die zichzelf en haar verleden beter begrijpt door zich in het leven van haar overleden broer te verdiepen, of aan De mensengenezer () van Koen Peeters waarin een student zijn professor van binnenuit leert kennen en die inleving deel laat uitmaken van zijn eigen vorming.
Ik noem deze verha
Letterkunde
BOEKEN NR. 8, OKTOBER
Jos Borré: Thuiskomen. Leven en werk van Walter van den Broeck.
door Jooris van Hulle
Op 5 februari overleed Walter van den Broeck op jarige leeftijd. Hij werd geboren op 28 maart in een arbeiderswijk in Sint-Jozef-Olen. Volgens Jos Borré, die eerder al een monografie wijdde aan Van den Broeck en binnen ons taalgebied zonder meer als dé kenner van het oeuvre van de auteur kan worden beschouwd, heeft de biografie van Van den Broeck ‘een lange voorgeschiedenis, waarin vooral het avontuurlijke leven van zijn grootvader Peter Jules richting heeft gegeven aan dat van zijn nakomelingen.’ Van den Broeck somde zelf al zijn (bekende) voorvaderen op in Aantekeningen van een stambewaarder ().
Borré situeert, analyseert en evalueert de roman in het openingshoofdstuk van zijn biografie en legt meteen zijn aanpak bloot: Thuiskomen is geen biografie in de klassieke zin van het woord, geen louter chronologisch opgezet geheel van feitelijke gegevens, maar een benadering van leven en werk vanuit de basisgedachte dat het engagement van Van den Broeck altijd ingebed is geweest in ‘een weloverwogen literaire reflectie over hoe een auteur met de werkelijkheid kan of moet omspringen en welke i
Walter van den Broeck
Aantekeningen van een stambewaarder
Een boekwerk
door Jooris van Hulle
Achtergronden en uiterlijke beschrijving
De roman Aantekeningen van een stambewaarder van Walter van den Broeck (* te Olen) verscheen in bij uitgeverij Manteau te Brussel en Den Haag. Van het boek, dat in in een derde, licht herziene druk verscheen bij uitgeverij De Bezige Bij te Amsterdam, werden tot op heden exemplaren verkocht. De wijzigingen die de auteur in de derde druk aanbracht, hebben vooral te maken met de beschrijving van de plaatsen op de Filippijnen waar zijn grootvader Jules een officiële functie heeft uitgeoefend. Op basis van een aantal documenten waarvan hij via zijn broer in het bezit was gekomen, heeft Van den Broeck zijn tekst terzake gecorrigeerd.
Van den Broeck, die in debuteerde met de in eigen beheer uitgegeven roman De troonopvolger, was in Vlaanderen vooral bekend geworden dankzij zijn toneelstukken, waarvan Groenten uit Balen () tot een klassieker uitgroeide. Zijn romans kregen niet de aandacht die ze verdienden, zeker niet in Nederland, waar hooguit zijn verzameling Hollandermoppen 1 cola met 6 rietjes () een vermelding waard was gebleken. Aantekeningen van een stambewaarder bracht de definitieve doorbraak met zich mee. Jeroe
Walter van den Broeck vakkundig doorgelicht
Jos Borré, ‘Thuiskomen’
In ‘Thuiskomen’ – ‘Leven en werk van Walter van den Broeck’ &#; biedt criticus Jos Borré een helder overzicht van het indrukwekkend oeuvre dat Walter van den Broeck in nagenoeg een halve eeuw bij elkaar heeft geschreven. Een boek waarin aandacht wordt besteed hoe een auteur met de realiteit omspringt, de levensomstandigheden van de kleine man in beeld brengt, maar evenzeer welke invloed literatuur op de samenleving kan hebben.
De schrijver als een romanpersonage
Geen ander is zo vertrouwd met het oeuvre van Walter van den Broeck () als Jos Borré (). Eerder al publiceerde hij een monografie over hem en oogstte succes met een vuistdikke biografie over Gerard Walschap. Voor een goed begrip: ‘Thuiskomen’ is geen klassieke biografie, maar vooral een gedetailleerd overzicht van zijn carrière als schrijver.
Zijn bekendheid heeft hij vooral te danken aan ‘Brief aan Boudewijn’, de cyclus ‘Het beleg van Laken’ en het toneelstuk ‘Groenten uit Balen’. Zijn literaire betekenis reikt echter veel verder dan deze titels die in het collectieve geheugen zijn opgeslagen. Er is het voortdurend flinterdunne onderscheid tussen fictie en realiteit, de vraag wie achter zijn personages schuilgaat én zijn onvolprezen gevoel voo