Ine van wymersch contact
Topmagistrate Ine Van Wymersch: ‘Ik heb altijd impact willen hebben’
Het is paasvakantie en de georganiseerde chaos regeert ten huize Ine Van Wymersch in Overijse. Terwijl er binnen druk wordt verbouwd, zoeken we in de tuin een plek in de schaduw. Drie van haar vier kinderen – eentje van 12 jaar en een tweeling van 9, de vierde is op sportkamp – stuurt ze op picknick met voorverpakte wraps die ze vanochtend is gaan kopen. “Soms is het improviseren”, klinkt het laconiek bij de procureur des Konings van het parket Halle-Vilvoorde.
De kinderen zijn in het gezelschap van een vaste oppas. “We proberen het zo te organiseren dat we altijd kunnen reconstrueren wie wie heeft gezien, mocht er een coronabesmetting zijn.” Niet bepaald de tikkende tijdbommen waarover Van Wymersch het onlangs had, toen ze na een jaar corona een stand van zaken opmaakte van de misdaadcijfers van het parket Halle-Vilvoorde, waar ze sinds twee jaar aan het hoofd staat. Het parket, of openbaar ministerie, onderzoekt misdaden en treedt tijdens rechtszaken in naam van de samenleving op om straffen te vragen.
Van Wymersch waarschuwde ervoor dat wanneer school en hobby’s stoppen, er voor veel twaalfplussers geen uitlaatkleppen meer zijn. Dat is in Halle-Vilvoorde te merken aan de toename van het aantal gedwonge
Drie dagen
Het verhaal heeft ons toevallig gevonden, via magistrate Ine Van Wymersch. Ine was benaderd door Elvire, een vijftiger die inzage wou in haar dossier van de jeugdrechtbank. Dat wou ze omdat ze een testament wou nalaten aan haar kinderen. Elvire zou binnenkort euthanasie wegens ondraaglijk psyschisch lijden krijgen. En haar artsen hadden dat testament als voorwaarde gesteld. Een groot probleem: Elvire is analfabeet en Ine moest voor Elvire de pen vasthouden. Om ook andere analfabete mensen te bereiken, dacht Van Wymersch aan een audioversie, en zo is ze bij ons uitgekomen.
Het verhaal is erg geëvolueerd in de loop van het maakproces. Bij de start dachten we nog dat we vrij dicht bij de vraag van Elvire zouden blijven: we zouden haar verhaal optekenen, met de extra laag erbij van de magistrate: waarom voelde zij zich zo aangesproken door het verhaal van Elvire, wat herkent ze erin als parketmedewerkster, vindt ze dat het iets zegt over de werking van Justitie, … We zouden het verhaal uiteindelijk naar haar kinderen brengen, zodat we het konden afronden met hun reactie.
Maar toen verbood Elvire ons formeel om met haar kinderen te praten zolang ze nog leefde. En daarmee raakten we aan de kern van haar ondraaglijke lijden. Al meer dan twintig jaar is er geen enkel con
Ine Van Wymersch over justitie en hulpverlening: ‘Wij hebben elkaar nodig’
Ine Van Wymersch werd bij het grote publiek bekend als jonge en heldere woordvoerder van het parket van Brussel. Ze was er ook jeugdmagistraat en zag in de hoofdstad heel wat jongeren en gezinnen in moeilijke omstandigheden leven en overleven.
‘Ik neem beslissingen die bepalend zijn in het leven van mensen.’
Vandaag is ze zelf moeder van vier kinderen en staat Van Wymersch aan het hoofd van het parket Halle-Vilvoorde. Ondanks een lange lijst taken, blijft ze gefocust op wat belangrijk is: “Een dossier gaat over mensen.”
wilde graag weten hoe deze bijzondere vrouwe justitia naar hulpverlening en sociaal werk kijkt. Zelf is ze alvast overtuigd dat samenwerking uiterst belangrijk is: “Succes vertrekt bij de overtuiging dat we elkaar nodig hebben.”
Wat hebben justitie en hulpverlening met elkaar te maken?
“Als mensen veroordeeld worden voor strafbare feiten, volgt een reactie van justitie. Als een gewelddadige ouder het welzijn van andere gezinsleden ondermijnt, moet het parket of openbaar ministerie tussenkomen om de meest kwetsbare partij te beschermen.”
“Juridische instrumenten zijn belangrijk, maar ze zijn ook beperkt. Sancties of gedwongen interventies hebben vaak weinig impact op de on
Als je wieg op drijfzand staat: een bijzondere ontmoeting tussen een parketmagistraat en een moegestreden vrouw
In de lente van krijgt Ine Van Wymersch Elvire voor het eerst aan de telefoon. Elvire wil graag inzage krijgen in haar jeugdrechtbankdossier, maar ze wordt al wekenlang van het kastje naar de muur gestuurd. Gevoelig voor de urgentie die doorklinkt in haar stem, besluit Ine haar dossier op te sporen. Elvires moeder liet haar sinds de geboorte aan haar lot over. Haar pad slingerde, met verschillende uitschuivers en struikelblokken. Zelf ziet ze haar eigen drie kinderen al lang niet meer. Elvire blijkt in aanmerking te komen voor euthanasie wegens ondraaglijk psychisch lijden. De psychiaters gaven groen licht voor de euthanasie, op voorwaarde dat ze in een brief uitlegt aan haar kinderen wat haar drijft om euthanasie aan te vragen. 'Nu alleen nog iemand vinden die mijn verhaal kan opschrijven', zo zegt Elvire terloops. Ze is analfabeet. De zin achtervolgt Ine wekenlang. Ze bedenkt dat zij diegene kan zijn die haar een stem kan geven. Gedurende drie dagen, aan zee, gaat ze in gesprek met Elvire. Een gesprek dat schrijnend duidelijk maakt dat waar je wieg staat onwaarschijnlijk bepalend is voor de kansen die je krijgt, vanaf het prille begin tot op het bittere einde.
Drugscommissaris: ‘De havens van Antwerpen en Rotterdam zijn voor drugscriminelen één grote draaischijf’
De dood van de elfjarige Firdaos was voor België een keerpunt. Ze kwam om het leven toen de garagepoort van haar huis werd beschoten. Ze was het nichtje van de voortvluchtige Belgische drugshandelaar Othman El B., en daarmee de eerste onschuldige dode die viel bij het aan drugsgerelateerde geweld dat in België de gemoederen al langer bezig houdt.
Het besef groeide dat politie en justitie alleen niet genoeg meer waren, er moest meer coördinatie komen. Ine Van Wymersch trad in april aan als de allereerste nationaal drugscommissaris. Ze is in België het gezicht van de strijd tegen de georganiseerde misdaad. Op de verschillende politieke niveaus is ze een vaste gesprekspartner en ze is in de media geregeld te zien voor uitleg over het onderwerp.
Ze heeft een duidelijke visie over de aanpak van drugscriminaliteit. Drugsterreur is een term die dan in België ook veel valt. Maar, zo zegt Van Wymersch (44) aan tafel in een kantoor in het centrum van Brussel: “Terroristen willen een ideologie verspreiden, terwijl drugscriminelen enkel geld willen verdienen. Dát is de kern van hun bestaan. De focus moet liggen op het breken van het businessmodel van criminele organisaties”.
Het is