Ad melkert tweeling
Door Maarten Hafkamp
24 mrt om
De dramaserie Het jaar van Fortuyn (AVROTROS) over de verkiezingsstrijd in tussen de flamboyante nieuwkomer Pim Fortuyn (Jeroen Spitzenberger) en PvdA-lijsttrekker Ad Melkert (Ramsey Nasr) trok de afgelopen weken veel kijkers. "Of je nou pro- of anti-Fortuyn bent, ik hoop dat je ook de andere kant leert kennen."
Het jaar van Fortuyn gaat over een jaar dat grote veranderingen in de politiek en maatschappij markeert. De aanslagen van 11 september plaatsten wereldwijd alles in een ander perspectief, terwijl Fortuyn alles in Nederland op scherp zette, tot aan zijn gewelddadige dood in mei , vandaag precies twintig jaar geleden.
Nu het op waarheid gebaseerde drama als genre zo populair is, was de vraag wanneer het verhaal van Fortuyn gedramatiseerd zou worden. Scenarioschrijvers Pieter Bart Korthuis (Penoza) en Nathan Vecht namen de tijd, deden veel research en legden een stevig fundament voor de dramaserie, die op NPO Start kan worden teruggekeken.
Er is gekozen voor de strijd tussen twee politieke tegenstanders, omdat dit misschien wel het scherpst in beeld brengt hoe panelen in korte tijd kunnen schuiven. De strijd tussen de degelijke PvdA-politicus Melkert, die op weg leek naar het Torentje in Den Haag, en de charismatische Fo
Leven en dood van een outsider
Jaap Bos
Ooit zat hij bij het programma ‘het Zwarte Schaap’. Gaf hij op zijn allerbeminnelijkst antwoord op de ene insinuerende opmerking na de andere. Toen het eindelijk op de vraag kwam waarom hij toch altijd de eeuwige buitenstaander moest spelen zei Pim Fortuyn: ‘Ik weet heel goed dat ik aan de zijkant sta, en ik weet hoe dat komt. Maar ik weet dat als ik dat niet doe, dat ik dan een prijs moet betalen die ik niet kan en wil.’ Dat was in februari , precies een jaar voor zijn stormachtige opkomst. Wat er daarna gebeurde weten we. Waar dit stuk over gaat is de periode waarin Fortuyn de transitie doormaakte van buitenstaander tot volksheld.
Inleiding
In publiceerde Pim Fortuyn zijn memoires. Hij was pas 50 maar toch achtte hij de tijd er rijp voor. Zijn boek had hij de titel Autobiografie van een babyboomer meegegeven, en onder die titel had hij bij wijze van geuzenleus laten drukken ‘Het persoonlijke en openhartige levensverhaal van een eigenzinnige outsider die zich, tegen de stroom in, ontwikkelde tot een politicus van groot formaat’. Zoiets had Jan Cremer jaren eerder ook geflikt. Op de kaft van de eerste editie van Ik Jan Cremer stond: ‘een onverbiddelijke bestseller&
"Peter Ouwerkerk is een wielerjournalist van de oude stempel, maar wel de goede stempel en dat heeft hij nu samengebracht in het verhaal over Roy Schuiten."
Ad Melkert, 60, juryvoorzitter Nico Scheepmaker Beker,
Bestel Etalagecoureur hier
Je steunt ons met de paar procent commissie die we krijgen van , en het kost je niks extra.
Of haal het bij je favoriete boekhandel.
Hier gaat Etalagecoureur over
In deze Muur-special tekent Peter Ouwerkerk het leven van Roy Schuiten (). Oudere lezers herinneren zich Schuiten nog als de prachtige stilist die als jarige neoprof de internationale wielerwereld verbaasde door met een uitgeputte Francesco Moser in zijn wiel de vermaarde koppeltijdrit Trofeo Baracchi te winnen. Misschien kunnen ze zich zelfs de beelden van AVRO's Sportpanoroma nog voor de geest halen, uit het najaar van , toen Schuiten in Mexico City tevergeefs probeerde het werelduurrecord van Eddy Merckx te verbeteren. Roy Schuiten was buitengewoon getalenteerd, maar zijn eigenzinnigheid, zijn onwil zich aan de mores van het peloton aan te passen en zijn extreme individualisme stonden langdurig succes in de weg. Na een mislukt jaar als ploegleider van de nieuwe formatie PDM verliet hij Nederland en het wielrennen, en begon een restaurant in de Algarve. Ook als hDrs. A.P.W. (Ad) Melkert
Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op
Voor de overige ruim biografieën geldt het volgende:
In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? als u daar belangstelling voor heeft.
Op bovenstaande tekst en gegevens zijn auteursrechten van PDC van toepassing; overname, in welke vorm dan ook, is zonder expliciete goedkeuring niet toegestaan. Ook de afbeeldingen zijn niet rechtenvrij.
De biografieën betreffen vooral de periode waarin iemand politiek en bestuurlijk actief is of was. PDC ontvangt graag gemotiveerde aanvullingen of correcties.
‘Met dit project wilden we niet de waarheid nabootsen, maar de geschiedenis waarachtig dramatiseren’
‘Komt het debat er ook in voor?’ Toen regisseur Michiel van Jaarsveld (52) de dramaserie Het jaar van Fortuyn ging maken, begon iedereen die hij sprak over ‘het debat’.
Zij doelden op het debat na de gemeenteraadsverkiezingen van , rond middernacht in het stadhuis van Amersfoort. Aan tafel bij Paul Witteman zaten de leiders van de grote landelijke partijen: Ad Melkert (PvdA), Hans Dijkstal (VVD), Jan Peter Balkenende (CDA), Paul Rosenmöller (GroenLinks) en Thom de Graaf (D66).
Én Pim Fortuyn, de flamboyante nieuwkomer die net met Leefbaar Rotterdam 17 van de 45 zetels had behaald in de raad, en als grote triomfator glom, plaagde en provoceerde. Het verschil met Ad Melkert, toen nog de gedoodverfde opvolger van Wim Kok in het Torentje, kon niet groter zijn. De PvdA-leider kwam te laat binnen, zat nukkig achterover, sprak in jargon en keurde de priemende ogen van Fortuyn geen blik waardig.
Het was 6 maart. Twee maanden later, op 6 mei, werd Fortuyn op het Mediapark doodgeschoten door Volkert van der G. Negen dagen later, bij de Tweede Kamerverkiezingen, behaalde de Lijst Pim Fortuyn (LPF) in een klap 26 zetels. Het kabinet waar LPF vervolgens in kwam, droeg niet de naam van