Biografie marielle tweebeeke

Koningsdag: herstel van de traditie

maandag 24 april , Jolande Withuis, sociologe, schrijfster en biografe van koningin Juliana

© Foto: Keke Keukelaar

In een fraaie scène in de Netflix-serie The Crown kondigt prins-gemaal Philip aan niet te zullen knielen voor zijn vrouw tijdens haar kroning tot Brits koningin in Elisabeth legt hem dan geduldig uit dat hij niet knielt voor zijn echtgenote, dus voor haar als persoon, maar voor de monarch, het onpersoonlijke ambt. Na veel gesputter capituleert hij.

Net als zijn Nederlandse vakbroeder had Philip er grote moeite mee dat zijn vrouw maatschappelijk gezien hoger stond dan hij. Het was anno een vrij algemeen gevoelen dat de rol van aanhangsel vrouwen van nature paste en voor mannen bijna ondoenlijk was. Maar daar gaat het mij hier niet om. Hier gaat het om het onderscheid ambt-persoon. Daarin treffen we juist de verschillen tussen de beide vrouwelijke hoofdpersonen. Waar de Engelse koningin zich superstrikt onderwierp aan haar plichten, veelal ten koste van haar persoonlijk leven en dat van haar familieleden, wilde Juliana 'zichzelf' mogen zijn. Zij paste daarmee in haar tijd. Jezelf zijn, zelfontplooiing en authenticiteit werden waarden die in toenemende mate ook in werksituaties opgeld deden en die het publiek ook

Martien Pennings

Afshin Ellian: “Nee, het gaat hier om de pure, giftige vorm van het antisemitisme dat Aarts en Nieuwsuur vergoelijken.”

Ik had er zelf ook doodvermoeid en wanhopig naar zitten kijken en had er graag de zoveelste snaakse aan-de-kaak-analyse aan gewijd. Maar een mens kan niet tegen alle tsunami’s optornen die van de linksmediale bierkaai komen aanrollercoasteren. Op een gegeven moment verzuip je met intense overgave en diepe berusting. Ik ben naar bed gegaan en heb gedroomd van Mariëlle Tweebeeke, Tweebeeke, Tweebeeke, Tweebeeke die zich condoomloos liet neuken door Paul Aarts die later AIDS bleek te hebben. Maar dat soort rechtvaardigheid bleek ’s morgens weer eens een illusie. Dus ik was blij dat Afshin Ellian nog maar eens gegen den Strom ging en er aandacht aan besteedde. Ellian was fel en direct voor zijn doen in de nette Elsevier, het blad voor de realistische burger. Ja, er komt een moment dat ook nette realistische burgers gaan inzien dat links tuig alleen wakker wordt als je het subtielloos aanpakt. De titel van Ellians stuk luidt: “Voor Nieuwsuur is &#;Vervloek de Joden&#; kennelijk niets bijzonders”.

Ellian heeft het over een item over Jemen in Nieuwsuur van woensdag 25 maart met Mariëlle Tweebeeke die als linkse nep-deskundige Paul Aa



“U lacht zo lief..” Ah, de uitglijder van Balkenende tegenover journaliste Mariëlle Tweebeeke, wie herinnert zich ‘m niet? Maar wie kent het voorval van die ándere christelijke politicus die van zijn à propos  raakte van een charmante maar kritische vrouw tegenover hem?
Als ARP-kamerlid Maarten Schakel in tijdens een debat een lange monoloog denkt te kunnen afsteken (zoals hij tot dan toe gewend was geweest), wordt hij onderbroken door een jonge politica die hem onomwonden vertelt dat hij onzin staat te verkopen.  Totaal verbouwereerd denkt hij zich er vanaf te kunnen maken met een grap over haar mooie jurk, maar dat wordt hem niet in dank afgenomen. Ze sist hem toe dat ze het fijn vindt dat hij haar jurk zo weet te waarderen maar dat ze het jammer vindt dat hij zo’n soeppak heeft aangetrokken.
Wie deze goedgeklede en goedgebekte politica is? Neelie Kroes. En deze en nog veel meer sappige verhalen lees je in de biografie ‘Neelie Kroes, hoe een Rotterdams meisje de machtigste vrouw van Europa werd’. Ze was de eerste glamour-politica, zo eentje die in Libelle verscheen (waarbij uitgebreid uit de doeken werd gedaan wat ze droeg en hoe haar haar zat) en meedeed aan Sterrenslag (als je van na bent: dat is een soort ‘sterren dansen in de blubber’). En na haar politieke carrière we

Foto's van Elize [Elise van der Horst]

4k reacties

k views

Laatste berichtVandaag,

Foto's van Welmoed Sijtsma

1k reacties

k views

Laatste berichtVandaag,

Foto's van Lisette Wellens

reacties

k views

Laatste berichtVandaag,

Foto's van Evelien Stallaart

reacties

k views

Laatste berichtVandaag,

Foto's van Anita Nederlof

83 reacties

67k views

Laatste berichtVandaag,

Foto's van Prinses Ariane

2 reacties

2k views

Laatste berichtVandaag,

Foto's van Anna Gimbrere

72 reacties

k views

Laatste berichtGisteren,

Foto's van Noa Jacobus

72 reacties

33k views

Laatste berichtGister

‘NOOIT MEER AUSCHWITZ’ WAS HET TOCH?

Waar zijn Joris Voorhoeve, Fred Teeven, Mariëlle Tweebeeke en Roger van Boxtel als Oekraïne  hen nodig heeft?

 

Ooit bezocht ik concentratiekamp Auschwitz. Van alle aangrijpende indrukken is mij het meest bijgebleven de immense, niet te bevatten omvang van het kamp Auschwitz-Birkenau. Op aanbeveling van auteurs Carlo Saletti en Frediano Sessi van het gedetailleerde boek ‘Auschwitz bezoeken; gids van het voormalige concentratiekamp en uitroeiingscentrum’ liep ik tot in de uiterste hoeken van het berkenbos en naar andere plekken waar vrijwel geen bezoeker komt omdat het te ver weg is en de meesten op tijd weer met de touringcar terug willen. Mede door het gigantische oppervlak besef je hoe bizar, onmenselijk en wreed het was dat de stelselmatige moord op miljoenen burgers zo lang heeft kunnen doorgaan. Terwijl al lang bekend was wat zich daar afspeelde.

 

immens zwart vlak

Bij het zien van satellietfoto’s van Europa in de nacht van 23 op 24 november moest ik denken aan Auschwitz. Tussen overvloedig lamplicht in West- en Oosteuropa, van Lissabon tot Moskou en van Londen tot Istanbul valt een groot zwart vlak op. Een vlak van immense omvang. Waar vrijwel geen lamp brand. Het