Henk knibbeler biografie
Het nieuwe non-fictieboek verschijnt begin september. Een waargebeurd verhaal dat uitgeverij De Bezige Bij zo aankondigt :
In een uithoek van het land, waar het platteland nog enigszins standhoudt, brandt de oude vierkantshoeve van oom Daniel af. In het puin wordt het lijk van de bejaarde boer aangetroffen. In de daaropvolgende weken wordt een jeugdbende opgerold, die ervan verdacht wordt Daniel vermoord te hebben.
Chris de Stoop, geschokt door de dood van zijn oom, pleit zelf namens de familie in de rechtszaak. Na het proces gaat hij nog een stapje verder: hij gaat de confrontatie aan met de jonge daders.
In Het boek Daniel vertelt hij op aangrijpende wijze hoe twee verschillende werelden samenkomen. Hij zoekt gerechtigheid voor een oude boer voor wie bijna niemand nog wil opkomen, maar ontrafelt ook wat er broeit in hangjongeren die lak hebben aan alles en iedereen.
Van die dagen, brengen mij luister bij..
Bij het ouder worden gaan de dagen
In meer versnipperde momenten voorbij
Zoals de nieuwe lente, zoals jouw handen
Er is meer berusting in alle hectic van nu
De warmte van de lentezon doet ons deugd
Kijk maar eens naar boven, ontvang energie
Ik beleef de voorbije jaren, over decennia
Wat doet een dichter alleen met zijn woorden
Om mij heen verblijven mensen in zichzelf
Je ziet hoe hun stemming is, ze gaan gedwee
Alsof er iets te gebeuren staat in hun leven
Meer en meer buigen de dagen dieper mee..
De Wilde hyacinten bloeien naast de Madeliefjes
Een ochtendwandeling gaat over dezelfde stenen
Vogels vergezellen ons met hun dartele gezangen
Die dagen maken ons leven boeiend, handen warm
Brengen mij luister bij zoals jij en verlangen..
Luister eens naar de prachtige muziek van Mariza een Portugese fadozangeres.
?v=-sze5rpbklM
Henk Knibbeler ©
Bij Hugo Claus te Antwerpen maart.
Bij Hugo Claus te AntwerpenHoe een groot schrijver
zo klein worden kan
de kist, eenvoudig strak
op sokkel met witte roosjes
Overal zijn ogen, mensen
die spreken en buiten
wachten in groepjes
wolken schudden zich uit
Er hangen mantelmeeuwen
boven de stad, zij roepen
hem naar z
Els blogs
In een Huis v/d Wijk in Amsterdam komt maandelijks een muziekclub bij elkaar. Ik vertel daar iets over een componist, een genre, stijl of muziekstuk en we praten er samen over. Op verzoek van een van de deelnemers heb ik op twee middagen iets verteld over de vraag: Wat zijn de kenmerken van een goed muziekstuk? Hierbij de tekst van de eerste middag, vanuit een filosofische insteek.
Met enige tussenpozen verschenen drie boeken met muziekfilosofische beschouwingen:
- Welke taal spreekt muziek? DAMON,
- Muziek ervaren. DAMON,
- Muziek zit tussen je oren. DAMON,
In alle drie staan beschouwingen die elkaar qua thematiek min of meer aanvullen.
Ik ging in op drie uitgangspunten:
- Het transcendente
- Het sublieme
- Het numineuze
Het transcendente
We beginnen met de eerste term: het transcendente. Oane Reitsma, een van de redacteuren van het tweede boek, noemt dat in een essay een ervaring die ‘een nieuw inzicht geeft, dat alle ervaring en kennis tot dan toe transcendeert’, te boven gaat (p. 93) en het hele leven doortrékt, mee gaat, immanent maakt, je te binnen brengt. Reitsma noemt dat ‘immanente transcendentie’ (p. 94).
Hij gaat dan in op muziek waarin ‘de abstractie van de stilte (…) transformeert als deel van de muziek’.
Als willekeuri
Zen
met thee en karnemelk
.
Dit is het dan, ouder geworden
niet meer hoeven te springen
over de horden van het leven
gewoon de dag zoals hij komt
zen met thee en karnemelk
buiten schijnt de herfst nu goud-
geelbruin, een merel houdt
het kopje schuin en schudt dan even
een mens begrijpen zal ie nooit
dan vlieg ik weg in een verleden
en koester de vergetelheid
ik hoor een lied dat is voltooid
ik ben vandaag volmaakt tevreden,
ik ben van ouder leed bevrijd.
bert deben
Amsterdam, 26 september , voor Peter, geschreven op de binnenkant van een theezakjesenvelopje, zittend op een terrasje in Amsterdam.
Nominatie Almere Poëzieprijs, 29 januari
Foto: de genomineerden van de Almere Poëziewedstrijd kregen hun gedicht geprint
op plaaster als cadeau. Dit staat bij Peter (waar ik het gedicht voor schreef) op de kast.
In werd het gedicht door mij licht herwerkt.
Een hertaling van het gedicht door Widjajanti Dharmowijono in het Bahasa Indonesia
kan je lezen als je klikt op: Zen danteh dan susu rendah kalori
Terug naar de ontpolderde polder, samen met natuurfotograaf Henk Knibbeler, die vandaag een expositie zou openen maar die wordt nu door corona tegengehouden. Hij komt al ruim 40 jaar in het gebied, dat uitvoerig beschreven wordt in het boek Dit is mijn hof. De afgelopen jaren telde hij er verschillende plantensoorten.
Nu staat er een hek omheen en moet de polder onder water. De pers volgt het niet meer, maar de voorbije maanden werd al een groot deel van de kleigrond afgegraven voor een enorm geulenstelsel, soms tot vijf meter diep. De nog overblijvende akkers kleuren geel van het jacobskruiskruid en wit van het distelpluis. Duizenden populieren werden al gerooid en alle huizen, schuren en stallen zijn gesloopt. De grote hoop puin in het midden is wat er rest van het vroegere fraaie jachthuis.
VERDRONKEN DORP
Alleen de ruïne van het witte landhuis aan de Scheldedijk, met de onvermijdelijke toiletcabine ernaast, mag nog even blijven staan, voor zwaluwen en vleermuizen. Wat verder is een 13 meter hoge vleermuistoren gebouwd, net op de plek waar volgens archeologen het verdronken dorp Casuwele in de middeleeuwen lag.
Er komt nog een 28 meter hoge panoramaheuvel met bovenop een 25 meter hoge uitkijktoren, zo hoog als de leeuw van Waterloo volgens de organisatoren. En