Nikolai gogol biografie
Download het essay van Ellen Rutten over Gogol en Rubinstein
Dossier Leve de Kleine Letteren: Russisch
In schreef Nikolaj Gogol ‘De koets’ (‘Koljaska’), een satirisch literair verhaal over tsaristisch Rusland. In hekelt dichter en journalist Lev Rubinstein in schertsende Facebook-posts het Rusland van Poetin. Beiden worstelen met wat hun collega Michail Sjisjkin omschrijft als ‘de “vervloekte” Russische vraag voor elke Rus, geboren in een imperium dat non-stop oorlog voert met buitenlanders en met zijn eigen volk: wat moet men met deze regering en dit volk, die non-stop deze oorlogen voeren?’ Russische schrijvers, zegt Sjisjkin, of ze nu deel uitmaakten van het Rusland van Poesjkin of leven in het land van Poetin, stellen steeds de vraag: hoe moet ik als professioneel auteur kijken naar de Russische overheid? Gogols verhaal en Rubinsteins posts zijn pogingen tot een repliek op diezelfde vraag. Die pogingen hebben het nodige met elkaar gemeen – maar op één cruciaal punt maken de auteurs een verschillende keus.
‘Rusland! Wat wil je van mij?’
Wat is Rusland, wie is haar bevolking, wie zijn haar leiders? Een beroemd antwoord op die vragen geeft Gogols roman Dode zielen (Mjortvye doesji, ). Hoofdpersoon Pavel Tsjitsjikov vergaart fictief vermogen door van landeigenaren ‘do
€ 5,00
€ 4,50
€ 3,92
€ 3,92
€ 4,60
€ 3,50
Charles B. Timmer Gogol in nieuwe verpakking
De Amerikaanse slavist, professor Simon Karlinsky, die o.a. een meesterlijke studie over de Russische dichteres Marina Tsvetajeva op zijn naam heeft staan, geldt onder insiders langzamerhand als een specialist in het ontdekken van homofiele neigingen bij Russische schrijvers. Op 9 mei publiceerde hij in de New York Times Book Review een essay over de dichter Sergej Jesenin naar aanleiding van de toen net verschenen biografie van de dichter door Gordon naar eind1 De kern van Karlinsky's betoog ten aanzien van Jesenin ligt in de konstatering van een zekere ambivalentie in diens sexuele leven: tot consternatie van de ‘Jeseninisten’ moet de beroemde Russische dichter bisexueel zijn geweest. In hetzelfde jaar verscheen van Simon Karlinsky een boek van bladzijden onder de titel The Sexual Labyrinth of Nikolai GogolGa naar eind2 en hij komt daarin tot een nog verder gaande conclusie: Gogol was evident homosexueel van aanleg. Moest hij voor de bewijzen van zijn stelling bij Jesenin voornamelijk afgaan op biografische gegevens, bij Gogol heeft hij gebruik gemaakt zowel van materiaal uit de biografie als van de werken zelf.
Het is in principe een hachelijke zaak om uit de geschriften van een auteur bepaalde stelli
In dit hoofdstuk staan Slauerhoffs eerste leeservaringen met literatuur centraal. Ik schets een beeld van de boeken die hij als schooljongen las en bespreek zijn eerste schriftelijke reflectie op literatuur: een spreekbeurt over de Russische letterkunde, die hij als zeventienjarige HBSer voor zijn leeftijdgenoten, onder wie Vestdijk, hield. Behalve een zwak voor avontuurlijke romans in het algemeen, valt in deze vroegste periode in het bijzonder zijn belangstelling voor de Franse en Russische letterkunde op, met name voor het demonische element. Wat de Nederlandse auteurs betreft, is zijn vroege liefde voor Dèr Mouw, Gorter, Boutens en Van Eeden tenminste geboekstaafd.
Slauerhoff adolescent: een leesgeschiedenis
Om een beeld te schetsen van Slauerhoffs opvattingen over literatuur, en met name over poëzie, is het mijns inziens belangrijk te kijken naar Slauerhoffs lectuur. Door welke boeken of door welke schrijvers werd hij beïnvloed? En vervolgens, wat is er te zien van zijn leeservaringen? Wat deed hij ermee? Dat laatste valt onder meer op te maken uit zijn reflecterende stukken over literatuur.
Wim Hazeu ( 31–32) geeft in zijn biografie een overzicht van Slauerhoffs jeugdlectuur: Mark Twains Tom Sawyers reisavonturen en De avonturen van Huckleb Nikolai Gogol bracht het grootste deel van zijn literaire carrière door met het schrijven van korte verhalen, inspiratie uit zijn jeugd in Oekraïne en zijn volwassen leven in St. Petersburg. Zijn verhalen zijn gevuld met grotere dan het leven, maar toch relateerbare karakters en perfect beschreven locaties, en omvatten vele genres van historische epische verhinderingen tot vroege horror en surrealisme. Zijn invloed op de Russische literatuur kan niet worden onderschat: Fyodor Dostoevsky wordt geciteerd als zeggende: &#;We komen allemaal uit Gogol&#;s‘ Overcoat &#;&#; (hier gepresenteerd als &#;de mantel&#;) en noemde hem bij naam in misdaad en straf; Mikhail Bulgakov verklaarde dat &#;niemand met hem kan vergelijken&#; en Vladimir Nabokov schreef een volledige biografie. Veel van de verhalen in deze collectie zijn aangepast voor podium en film, waaronder &#;The Nose&#; als een opera van Dmitri Shostakovich. Hier zijn verzameld, zijn alle publieke domeinvertalingen in het Engels van Gogol&#;s korte verhalen, in chronologische volgorde van de oorspronkelijke Russische publicatie. Ze werden vertaald door Claud Field, Isabel F. Hapgood, Vizetelly and Company, en George Tolstoy. Categories: English classics,
Short Fiction &#; Nikolai Gogol (Nederlandstalige editie: Korte fictie)