Minestrone uitgeverij

Culinair fotograaf Tony Le Duc (55) werd een jaar geleden onverwacht onderuit gehaald door een hartinfarct, met een open hartoperatie als gevolg. De revalidatie was zwaar, hij werd fysisch goed gecoacht maar mentaal kreeg hij geen hulp&#;

Tony Le Duc

Tony Le Duc &#; internationaal vermaard culinair fotograaf, auteur en uitgever Minestrone Cookbooks &#; vierde op 14 februari zijn 55ste verjaardag. Heel bewust en dankbaar want vorig jaar op 6 maart, drie weken na zijn 54ste verjaardag, werd hij onverwacht onderuit gehaald door een hartinfarct, met een open hartoperatie als gevolg. De revalidatie was zwaar, vooral mentaal. 

Het heeft een jaar geduurd voor Tony er openbaar kan/durft over te praten. Gisteren was Tony te gast bij Fried&#;l Lesage in het programma Touché op Radio 1, vandaag delen we op Wifty zijn reactie op die ingrijpende gebeurtenis.

Blij om 55 jaar te worden.

Nooit eerder heb ik over het verhaal dat nu volgt op sociale media een woord gerept. Uit angst voor de reacties? Uit onzekerheid? Om me stoer voor te doen? Ik veeg nu vandaag al die vragen aan mezelf van de tafel.

Drie weken na mijn 54e verjaardag op 6 maart word ik geheel onverwacht door een hartinfarct onderuit gehaald met een open hartoperatie als gevolg. In medisch opzicht de dag van vanda

In de “Avonturen van Meester Adam Borel, de Religiemaker”, een verhaal van de nu vergeten Franse veelschrijver Jacques Collin de Plancy ( of ’), wordt een ontmoeting beschreven tussen Peter Scholiers en een zekere “Adam Borel” die in in Antwerpen zou hebben plaatsgevonden. De auteur introduceert Scholiers aldus:

Peter Scholiers was een man van ongeveer vijftig jaar, die recent terugkeerde van Spa, waar de bronnen hem genezen hadden van een lethargische ziekte. … Hij stond op het punt twee werken te publiceren &#; Diogenes (Diogenes Cynicus), een reeks satires tegen de slechte gewoonten van zijn tijd, obscuur geschreven in de taal van Juvenalis …; en, tegelijk met dit voorname boek, een verhandeling over de culinaire kunst (KoockBoeck), eenvoudig en schertsend geschreven in zijn moedertaal, waarin wordt uitgezet hoe vlees, wild, en vis bereid worden, hoe wijn bewaard wordt, &c; het geheel opgedragen aan het Vlaamse zwakkere geslacht, in een brief, waarin hij zegt dat hij zijn culinaire ervaring baseert op vier-en-twintig jaar ervaring, &c.

Het is het eerste verhaal in de Plancy’s Légendes des sept péchés capitaux (), een onderdeel van een lange reeks verhalenbundels die de auteur tijdens zijn leven, dat zich trouwens grotendeels in Brussel afspeelde, publi

Culinair huisfotograaf Tony Le Duc stelt nieuw werk tentoon op expo Cokeryen in Antwerpen

Tony Le Duc (57) was ruim twintig jaar culinair huisfotograaf van Knack Weekend. Als oprichter van de uitgeverijen Homarus en Minestrone viel hij meermaals in de prijzen, onder meer bij de World Food Media Awards en de Gourmand World Cookbook Awards. Hij lanceerde onlangs het culinaire magazineconcept Magirus en toont tot 13 januari nieuw werk in de expo Cokeryen in het Snijders&Rockoxhuis in Antwerpen.

&#;Als student was ik gebeten door het fotograferen van stillevens en portretten. Van culinaire fotografie was toen nog geen sprake, dat werd aan Sint-Lukas in Brussel zelfs niet onderwezen. Ik moest er ooit een compositie met stukken kaas fotograferen, maar al de rest volgde pas een jaar na mijn studies, toen ik in voor Knack Weekend ging werken. &#;Probeer maar&#;, zei hoofdredacteur Tessa Vermeiren toen ze me aan culinair journalist Pieter Van Doveren koppelde. Een van mijn eerste opdrachten bestond uit foto&#;s van een reeks gerechten rond koken met wijnazijn met Roger Souvereyns, toen de chef van tweesterrenrestaurant Scholteshof. Een echte vuurdoop, want ik was nog nooit in zo&#;n zaak geweest. Zijn gastvrijheid en kooktalent stelden me meteen op mijn gemak, want na de

Wat een plaatje: binnenkijken in het huis van fotografenduo Tony Le Duc en Diane Hendrikx in Mortsel

Omgeven door groen en compleet onzichtbaar vanaf de straat creëerde het Antwerpse fotografenkoppel Tony Le Duc en Diane Hendrickx een geheim paradijs in een rustige woonwijk in Mortsel. Alleen de lange oprit van gerecupereerde kinderkopjes met daarboven het gerestaureerde ijzeren dakgebinte waar de wilde wingerd en de blauweregen aan slingeren, herinnert vaag aan de voormalige fabriekssite. Het charmante woonhuis met achterliggende hangar deed de voorbije decennia onder andere dienst als magazijn voor meststoffen, puzzelfabriek, bloemengroothandel en opslagplaats voor toiletpapier, tot Diane er dertig jaar geleden haar fotostudio installeerde. “De loods was niets meer dan een lege doos met golfplaten dak, zonder ramen, water of elektriciteit. Iedereen verklaarde me zot, maar ik zag wel potentieel in de donkere ruimte van vierkante meter, die belachelijk groot was voor een studio.”

Dat die lege doos vandaag de warme thuisbasis vormt van een nieuw samengesteld gezin met vijf volwassen zonen, is al even zot te noemen. “Het was een hele uitdaging om twee huishoudens te blenden en een plek te creëren waar iedereen zich thuisvoelt”, zegt Diane. “De hangar platgooien om plaats

Wat maakt jou rijk – Jeroen Le Duc

“Bij mijzelf is in de ziekte van Crohn geconstateerd. Ik heb een periode gehad dat ik steeds vaker heftige steken in mijn buik kreeg. Dat je denkt ‘holy shit wat gebeurt er?’ Die steken zijn zo pijnlijk dat de hele wereld niet meer bestaat, want binnen in je lijf is er paniek. Na een aantal seconden trekt het weer weg. Eerst had ik het af en toe. Ik dacht ‘kan gebeuren’. Maar die steken kwamen vaker….totdat ik het meerdere keren per week had. Ik ben het bij gaan houden. Toen kon ik niet meer ontkennen dat er iets fout zat.”

“Door de huisarts werd ik doorverwezen naar de internist. Na onderzoeken werd me verteld dat ik ziekte van Crohn had. De internist zei: ‘Kom volgende week maar terug, dan gaan we bespreken welke medicijnen je krijgt’. Maar ik ben vanuit huis met homeopathie opgevoed. ‘Liever geen medicijnen als het ook zonder kan. Eerst kijken wat je zelf kan doen voor je er medicijnen tegenaan gooit’, was het devies. Een chronische darmziekte betekent waarschijnlijk de rest van je leven medicijnen slikken. Klachten onderdrukken maar niet oplossen. Als je geluk hebt mag je een tijd stoppen met medicijnen tot je een terugval krijgt.”

Optie b…

“Dat leek me geen goede voorspelling voor de toekomst. Dus ik ben niet teruggegaan naar het zie