Jolanda biografe van juliana
&#;Juliana. Vorstin in een mannenwereld&#; door Jolande Withuis
Jolande Withuis bedankt! Ik heb weken genoten, gegruwd, me verbaasd en gelachen bij het lezen van deze biografie over Juliana. Een prachtig boek.
De biografie van Jolande Withuis over het leven van Juliana is boeiend, interessant, wetenschappelijk verantwoord en vlot geschreven. Een pagina’s tellend biografisch verhaal dat geen moment verveelt. Jolande Withuis heeft absoluut geen last van ‘hermelijnvrees’ zoals ze de schroom ten aanzien van het koninklijk huis noemt, die menige royaltybiograaf parten speelt. Zij geeft een helder en oprecht beeld van de vrouw en de koningin die Juliana was. Haar biografie is wetenschappelijk: alle beweringen zijn afkomstig uit feiten en uit de bronnen van de feiten. De biografe noemt het boek een psychologiserend publieksboek. Het woord psychologiseren houdt in: iets tot een psychologische zaak maken. Psychologiseren heeft dikwijls een negatieve klank, waar mensen symptomen en signalen willekeurig naar eigen inzicht en voordeel betekenis geven. Dat is hier niet het geval. Biografe Jolande Withuis heeft al haar beweringen gestaafd. Dat ze de biografie van Juliana een psychologische zaak maakte, is buitengewoon interessant. Voorin het boek staat de uitspraak van P.J.S. de Jong aan
Jolande Withuis: ‘Vrouwen zijn pas vrij als ze de moed hebben onvrouwelijk te zijn’
Bekend is ze vanwege haar bijzondere biografieën, zoals van Juliana, verzetsheld Pim Boellaard en de vrijgevochten Friese kunstenares Jeanne Bieruma Oosting. En natuurlijk haar Zomergasten-interview in Nu schreef ze Vrouw en vrijheid, een bundel met beschouwingen.
Voor sociologe en voormalig Niod-onderzoekster Jolande Withuis (73) is dit meer dan een tussenboek. Vrouw en vrijheid behandelt vrijwel alle thema’s die haar als liberaal feministe aan het hart gaan. Het is bovendien zeer actueel: ze spreekt zich fel uit tegen het in haar ogen dogmatische identiteits- en diversiteitsdenken. Het denken waarbij je als enkeling alleen maar bestaat bij gratie van de groep waartoe je op grond van je geboorte wordt geacht te behoren.
Jolande Withuis (Zutphen, ) kreeg de Grote Geschiedenisprijs en de Erik Hazelhoff Biografieprijs voor haar biografie over de verzetsman Pim Boellaard. Bestseller Juliana en haar laatste biografie over de kunstenares Jeanne Bieruma Oosting stonden op de shortlist van de Nederlandse Biografieprijs. Haar Huizingalezing Leve het leven () was de aanleiding voor het schrijven van Vrouw en Vrijheid. Vorig jaar werd Withuis benoemd tot erelid van de Nederlandse Sociologis
Synopsis
Samenvatting
Juliana () was een door velen geliefde vorstin; niettemin weten we weinig van haar persoonlijk leven. Na een afgeschermde jeugd in de benauwenis van het hof en na haar opbloei tijdens haar verblijf in Canada gedurende de Tweede Wereldoorlog, waarbij ze zich veel actiever inzette voor de geallieerde zaak dan veelal wordt gedacht, begon Juliana in vol ambitie aan haar ‘zware maar mooie’ taak. De competente prinses werd evenwel algauw geconfronteerd met grote persoonlijke en politieke teleurstellingen en haar regeringsperiode werd getekend door een reeks van crises. Juliana’s blijvende liefde voor prins Bernhard, die in als haar bevrijder uit de hemel was gevallen, werd haar achilleshiel. Hij bracht haar bijna ten val. Juliana was grillig en gretig; gelovig en goedgelovig. Gewoon was ze in elk geval niet. Ze moest functioneren in een wereld van zich vaak superieur voelende mannen. En zoals ze zich tegen allerlei andere conventies verzette, verzette Juliana zich van jongs af aan tegen de achterstelling van vrouwen. Niet eerder verscheen een zo uitgebreide, op wetenschappelijk onderzoek gebaseerde biografie van de vorstin die velen beschouwen als ‘onze’ koningin. Withuis kon haar werk baseren op brieven en ander nooit eerd
Interview Jolande Withuis
Als socioloog, historicus en biograaf heeft Jolande Withuis de afgelopen vijftien jaar een aantal indrukwekkende boeken geschreven. Met elkaar geven ze een beeld van Nederland in de tweede helft van de twintigste eeuw. “Als kind had ik het gevoel nergens bij te horen.”
Dit interview met sociologe Jolande Withuis - in de PdF in onze fraaie opmaak - verscheen onder de titel “Alles heet tegenwoordig een trauma” in: Sociologie Magazine nr. 1 Jolande Withuis publiceerde de biografie 'Juliana – Vorstin in een mannenwereld' (Bezige Bij ). Het interview is geschreven door Jacob Moerman, het beeld van Gon Buurman.
“Ik heb een arbeidsverleden van pet”, moet Withuis halverwege het gesprek bekennen, in haar woning in het centrum van haar woonplaats Zutphen. “Pas op mijn 54ste kreeg ik mijn eerste vaste aanstelling, aan het NIOD, het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie. Dat was geweldig, omdat ik toen eindelijk een groot onderzoek kon doen. Dat resulteerde in mijn boek Na het kamp, over de naoorlogse lotgevallen van overlevenden van een concentratiekamp. En daar vloeiden weer andere boeken uit voort.”
Een wetenschappelijke carrière lag voor Withuis van huis uit niet voor de hand. Haar moeder wilde dat ze naar de kweekschool ging. “Maar ik was een ki
Jolande Withuis schreef een persoonlijk boek over haar communistische vader
Jolande withuis woont in Zutphen. In een even statig als knus huis, dat aan de ene kant uitkijkt op de oude stadsmuur en aan de andere kant op de binnentuin van een voormalig klooster. Het is in de binnenstad, maar er heerst een volmaakte rust. Ze woont er nu vijftien jaar met haar man.
Zutphen speelt een grote rol in haar familie. Haar vader, Berry Withuis, werd er in geboren, in een gereformeerd gezin. Hij verloor al jong zijn vader, viel van zijn geloof en werd communist. Ook Jolande Withuis werd er geboren. 'Zutphen met ph', schreef ze als kind trots.
Maar zo gauw het kon, trokken Berry en zijn vrouw Jenny van Ringen naar Amsterdam, waar hij redacteur werd van dagblad De Waarheid en later zelfstandig schaakjournalist. Daar, in Amsterdam Oud-West, werd Jolandes broer Max geboren en daar groeiden ze op, in de tijd van de Koude Oorlog. Hun ouders waren actieve leden van de Communistische Partij van Nederland (CPN). In overleed Berry Withuis, die met Jenny toch weer in Zutphen was gaan wonen.
Zutphen betekende voor de opgroeiende Jolande gezelligheid én verwarring. Zij logeerde er als kind graag, bij haar oma en tantes. 'Het was er warm en fijn. Bij mijn tante op schoot zitten, samen boodschappe