Biografie rudi wester
Rudi Wester
Recensie: Rudi Wester &#; Bestaat er een raarder leven dan het mijne? Jef Last, &#;
Tegenspraak als levenskracht
De romans en gedichten van Jef Last ( – ) worden nauwelijks nog gelezen. Niet erg, want de literaire waarde ervan is beperkt. Maar de man Jef Last, de belichaamde tegenspraak, die mag niet worden vergeten. Rudi Wester begon in aan een biografie van Jef Last, maar moest pas op de plaats maken wegens drukke werkzaamheden in de kunstsector &#; zo gaf ze tot leiding aan Leeuwarden Culturele Hoofdstad Na zag ze kans zich geheel op die biografie te concentreren. Begin verscheen Bestaat er een raarder leven dan het mijne? Jef Last &#; , inclusief noten, bibliografie en register bladzijden dik.
Wester schreef een rijk boek dat je stevig verankerd in je stoel moet lezen, want inleving in Jef Last is je in een storm begeven. Last was én initiatiefrijk én hyperactief – Wester veronderstelt dat hij anno nu als ADHD’er zou worden gediagnosticeerd.
Last was telg van een welgesteld, burgerlijk gezin, dat vanwege de overheidsfunctie van zijn vader om de paar jaar verhuisde. Het gezin woonde begin twintigste eeuw ook enige tijd in Leeuwarden, aan de statige Noordersingel. Zijn vader bejegende Jef met afstandelijke strengheid, zijn moeder verwende hem, een tegenstelling
Rudi Wester
Rudi Wester (Leeuwarden, 14 november ) studeerde Franse taal en letterkunde aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Zij was jarenlang literair criticus van Franse en Angelsaksische literatuur in Vrij Nederland en Trouw. Ook was ze redacteur bij Hier is…. Adriaan van Dis. Van was zij adjunct-directeur en van directeur van het Nederlands Literair Productie- en Vertalingenfonds. Van was zij directeur van het Institut Néerlandais in Parijs, tevens cultureel attaché aan de Nederlandse ambassade aldaar. Als artistiek directeur in / van Stichting Leeuwarden Culturele Hoofdstad van Europa (Lwd) was zij mede verantwoordelijk voor het behalen van de titel Culturele Hoofdstad van Europa voor haar geboortestad in Ze schreef Beau Berry (Prometheus, ), Schrijver in Frankrijk (Contact, ), Helden uit de Nederlandse en Vlaamse literatuur (samen met Inez van Eijk, Agathon, en Prometheus, ) en Vriendinnen van vroeger, vrouwen van nu (Arbeiderspers, ). Haar biografie van Jef Last is in bij uitgeverij Prometheus verschenen.
In werd ze onderscheiden als Officier des Arts et des Lettres door de Franse regering, en in werd ze benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
De pers over Rudi Wester
Rudi Wester studeerde Franse taal en letterkunde en was daarna jarenlang literair criticus van Franse en Angelsaksische literatuur voor Vrij Nederland en Trouw. Ook schreef ze een aantal boeken, waarvan de biografie van dichter en schrijver Jef Last () haar laatste is. Het verscheen onder de titel Bestaatereenraarderlevendanhetmijne? Gaykrant spreekt de schrijfster. “Hij was dé belichaming van Himmelhoch jauchzend bis zum Tode betrübt”
Tekst: Paul Hofman
Foto&#;s: Sacha de Boer en Collectie Rudi Wester
Hoe is het idee voor deze biografie ontstaan?
In Parijs zag ik in een boekwinkel het boek van André Gide, Correspondance avec Jef Last, liggen. Gide kende ik, maar van Last had ik nog nooit gehoord. Ik las het en vond de brieven van Last vaak beter dan die van Gide, vooral omdat hij een analytischer en scherpere kijk op de politieke situatie in het vooroorlogse Nederland en Frankrijk had dan Gide. Enthousiast schreef ik er een groot stuk over in Vrij Nederland, in , en werd de volgende dag gebeld door Martin Ros, de legendarische uitgever van De Arbeiderspers. Ik moest die biografie over Jef Last schrijven, kraaide hij. Dat heb ik met enorm veel plezier gedaan.
Kun je Last omschrijven?
Nee, onmogelijk. Ik kan wel zeggen dat hij romancier, dicht
Rudi Wester
De bronnen van een biografie
Mijn bijdrage zal gaan over de mogelijke bronnen van een biografie, hoe ermee om te gaan en de haken en ogen die zich daarbij voordoen. Ik zeg niet eens: kunnen voordoen, want aan elke bron zit een haak en een oog, dat wordt de biograaf al snel duidelijk. Geboorte- en sterfdata staan tegenwoordig nauwkeurig geregistreerd maar de tijd er tussen in, de feiten die over die tijd uit bronnen naar voren komen, die zijn rekbaar. Zo rekbaar als het inlevingsvermogen, selectievermogen, intellect en de integriteit van de biograaf.
Zoals het betaamt, heb ik mijn verhaal in drie punten opgedeeld. Ten eerste wilde ik iets meer zeggen over het onderwerp van mijn biografie, Jef Last. Sommige mensen aan wie ik vertel dat ik bezig ben aan een biografie van Last, trekken diepe rimpels in hun voorhoofd en roepen dan verheugd: ‘Aha, James Last!’ Voor de bronnen die ik wilde aanhalen, is het echter toch nodig iets meer te weten van Last dan dat hij geen trompet speelde. In de tweede plaats wil ik het hebben over welke bronnen de biograaf ten dienste staan of kunnen staan, en welke moeilijkheden zich bij elke bron afzonderlijk voordoen. En ten derde, in het kort, over de ultieme bron: de biograaf en de biografie zelf die ook wee