Arnoud holleman
Hans Goedkoop
Eerder werkte Hans Goedkoop voor de Haagse Post () en de VPRO (); in begon hij voor NRC over Nederlandse literatuur te schrijven en een jaar later promoveerde hij op Herman Heijermans.
Hans Goedkoop was initiatiefnemer en presentator van de dertiendelige televisieserie De Gouden Eeuw (/; NTR/VPRO), waaraan ook een tentoonstelling en een boek waren gekoppeld. In april ging de VPRO-serie De IJzeren Eeuw van start en in volgde bij de NTR de zevendelige serie 80 Jaar Oorlog.
In hield Hans Goedkoop tijdens de 4 mei-bijeenkomst in de Nieuwe Kerk in Amsterdam de rede Wat niet mag. In maakte hij de bioscoopdocumentaire Sporen van Indië, met als centrale vraag ‘Hoe Indisch is Nederland?’ Recent tourde hij met Het Schavot, een theaterconcert rondom Johan van Oldenbarnevelt ().
Geboortedatum
Geboorteplaats
Ermelo
Fictieschrijver
Genre
Autobiografie - Biografie - Dagboek - Historische roman
Thema's
Geschiedenis
Leeftijdsgroepen
Volwassenen
Hans Goedkoop is historicus en literatuurcriticus. Hij promoveerde cum laude in op de biografie van Herman Heijermans, Geluk. Hij won er onder andere de Henriëtte de Beaufort-prijs mee. Zijn bekendheid kwam vooral door het presenteren van het NTR-VPRO geschiedenisprogramma Andere Tijden, waar meer dan afleveringen van zijn gemaakt. Naast zijn werkzaamheden als televisiepresentator schrijft Goedkoop voor NRC Handelsblad over literatuur. In verscheen van zijn hand een essaybundel over de relatie tussen hedendaagse Nederlandse literatuur en de werkelijkheid.
Verder schreef hij een boek over zijn grootvader, De laatste man (). Het is een persoonlijke zoektocht naar de drijfveren van deze generaal uit het voormalig Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger. In verscheen Iedereen was er, een boek over het verjaardagsdiner ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van schrijfster Renate Rubinstein. Haar neefje Maurits nam destijds de audio van het feest op en Goedkoop geeft de lezer een plek aan tafel.
Voor de VPRO-televisieseries De Gouden Eeuw, over Ned
Perfectionist Hans Goedkoop is de ideale geschiedenisleraar
Rond de eeuwwisseling, op het laatste moment, zegt Hans Goedkoop een screentest af voor het presenteren van het geschiedenisprogramma Andere Tijden. De hoofdredacteur en medebedenker ervan springt in de auto en rijdt naar Amsterdam om hem alsnog over te halen.
Ad van Liempt blikt terug: ‘Volgens mij was hij nou precies die ideale geschiedenisleraar die we zochten.’ Van Liempt heeft Goedkoop (nu 59) dan al een paar keer op tv gezien.
Zo rond diezelfde tijd schrijft Goedkoop boekrecensies voor NRC Handelsblad. Punctuele stukjes, vindt Hubert Smeets van die krant. Maar Goedkoop heeft meer in zijn mars, denkt hij. Dragende essays van pakweg woorden met een verbintenis tussen literatuur en actualiteit.
Nu zegt Smeets: ‘Het heeft heel wat drankjes gekost, bij mij thuis, om Hans te overtuigen dat hij dat kon.’
Wat leren we hieruit? De geschiedenis kan zo maar een andere loop krijgen, door het al dan niet kruisen van personen en tijd.
Twijfelaar
Hans Goedkoop – in cum laude afgestudeerd als historicus op de biografie van Herman Heijermans – weet dat als geen ander.
Vanavond mag hij de 4 mei-lezing houden in de Amsterdamse Nieuwe Kerk. De voorlaatste is door Arnon Grunberg uitgesproken.
Laat Goedkoop nu als NRC-
Hans Goedkoop: horen, zien en zwijgen
Door Reinjan Mulder
UPDATE &#; Je kunt niet zeggen dat Hans Goedkoop zich niet aan zijn beloftes houdt. Toen hij twintig jaar geleden een contract sloot voor het schrijven van een biografie van Renate Rubinstein, wilde hij daarin geen inlevertermijn opnemen. Geluk, de biografie van Herman Heijermans waarop hij in promoveerde, had hem zoveel stress bezorgd, zo vertelde Goedkoop me, dat hij dacht: dit nooit meer. Hij wilde nu &#;de tijd nemen&#; voor een volgend boek.
Maar hoe onverstandig dat kan zijn, werken zonder deadline, kan iedereen inmiddels zien. Niet alleen is de biografie van de in overleden Renate Rubinstein er een kwart eeuw na haar dood nog altijd niet, de kans is ook groot dat die er nooit meer komt. Toen ik Hans Goedkoop voor het laatst over het boek sprak, in op de burelen van Meulenhoff, was hij nog vol goede moed om zijn project af te maken, hij was net weer helemaal opnieuw begonnen, zei hij, maar de laatste tijd laat hij ook zelf alom weten dat hij twijfelt of het nog iets wordt.
Dat mag een klein schandaal worden genoemd. Niet alleen zijn er inmiddels al heel wat euro&#;s in het project gevloeid, de schattingen lopen uiteen van één tot twee ton, ook de schrijfster om wie het gaat, raakt meer en meer uit zicht.
mannen, die naar Rubinsteins eigen zeggen allen iets van haar vader moesten terugbrengen, inspireerden haar en brachten haar ook uit het lood: zij wilde het onmogelijke, wilde een peilloos gemis opheffen. Balans kwam pas in haar leven met het ontstaan van Tamar als zorgzaam alter ego, in het dagboek: Goedkoop ziet de samenwerking tussen Renate en Tamar als ‘een soort brug, een bouwwerk van wanhopige vitaliteit over een vernietigde kindertijd’. Renate levert het materiaal, Tamar beziet dat met afstand en ironie, en geeft er vorm aan in taal. Pas toen zij begin veertig was raakte Rubinstein werkelijk vergroeid met haar rol - zij schreef toen al tien jaar lang haar Tamar-columns in Vrij Nederland - en misschien is dat wel het eigenlijke begin, zegt Goedkoop.
Rubinstein is natuurlijk niet de enige gebiografeerde die een lange aanloop nodig had, en die een lange periode diffuus en weinig productief was. Er zijn veel biografen die de chronologie aflopen en dat oneindige beginnen ‘als een blindedarm’ voor lief nemen, maar Goedkoop wil zich daar niet bij aansluiten. Hij zoekt naarstig naar een vorm om het verhaal op zijn best te vertellen, om te doen wat Rubinstein pas zo laat lukte - een verhaal van haar leven maken. Hij heeft daarbij nog een tweede moeilij