Hildo krop tentoonstelling
Hildo Krop bruggenroute
meer over Hildo Krop >>
Deze wandeling van ca. 2 uur geeft een goede indruk van de invloed van het werk van Hildo Krop op het vooroorlogse stadsbeeld van Amsterdam Zuid. Met name bij bruggen is werk van hem te bezichtigen.
De wandeling voert achtereenvolgens langs de volgende locaties: brug over het Noorder Amstelkanaal, Reinier Vinkeleskade, Gerrit van der Veenstraat, Lyceum brug, Hygieaplein, brug over het Zuider Amstelkanaal, brug van de Beethovenstraat, brug bij het Muzenplein, Apollolaan, brug naar de Hobbemakade en brug over de Boerenwetering. De onderstaande text is in principe voldoende om deze route te kunnen volgen. Het gebruik van een plattegrond is echter aan te bevelen.
interactieve routekaart; klik op punten op de kaart of de logootjes voor meer info
PRINT GEDETAILLEERDE ROUTEKAART
Achtergrond
De dienst Publieke Werken van de gemeente Amsterdam werd sinds voortvarend geleid door ir. A.W. Bos. Deze had bewondering voor het beleid van de stad Wenen waar door architect Otto Wagner moderne kunstenaars waren ingeschakeld bij de stadsontwikkeling. Bos probeerde zijn dienst eveneens met andere dan bouwkundige krachten te versterken. Een daarvan werd Hildo Krop. Hij werkte samen met architecten als M. de Kler
KROP, Hildebrand Lucien
(roepnaam: Hildo), beeldend kunstenaar van sociaal-democratisch, later communistisch gezindte, is geboren te Steenwijk op 26 februari en overleden te Amsterdam op 20 augustus Hij was de zoon van Hendrik Krop, bakker, en Johanna Louisa Cordes. Op 24 december trad hij in het huwelijk met Willemina Frederika Sleef, onderwijzeres, met wie hij een dochter en een zoon kreeg.
Krop groeide op in een bakkersgezin te Steenwijk. Behalve twee zoons en vier dochters telde dit een jong wees geworden nichtje en inwonend personeel. Zijn vader was vrijdenker, lid van de geheelonthoudersbond en vrijzinnig democraat, maar hij nam zijn zoons ook mee naar bijeenkomsten waar F. Domela Nieuwenhuis en P.J. Troelstra spraken. Van tot was hij wethouder. Hildo was voorbestemd om de bakkerij over te nemen omdat hij niet, zoals zijn oudste broer, de rust had om te leren. Met veertien jaar leerde hij van zijn vader de eerste beginselen van het vak en ging daarna nog elders ervaring opdoen. In Leiden volgde hij boetseerlessen om marsepeinfiguren te kunnen maken. Hij werkte ook in Frankrijk en Italië als banketbakker en kok. Na allerlei omzwervingen kreeg hij in werk als kok op een Brits buiten bij het echtpaar Hubert Bland en Edith Nesbit. Zij behoorden tot de kring der Fab
Griezelgezellig
Wie licht spreidt spreidt gezelligheid is van later, maar schemerlampen waren er al in overvloed, hangend, staand. Gezelligheid, maar neigend naar de griezelvariant. Bela Lugosi loert in de vele donkere hoekjes.
Weinig verschil met Biedermeier zou je denken en de neostijlen. Maar wat hier gebeurt gaat alle stijlen te buiten.
Stadsbeeldhouwer Hildo Krop kwam inderdaad uit een banketbakkersgeslacht. En wist dat weinig materialen kneedbaarder zijn dan die uit de bakkerij. Wat doe je als alles kan? Eendrachtig met rijke opdrachtgevers die ook op die combinatie van gezelligheid en 'betekenis' uit waren ontstond wonderlijke gekkigheid.
Ik blijf zoeken waar ze hun motiefjes vandaan haalden. Er zit veel seks in, alles golft. Net als in de bakstenen buitenbouw. Blob-architectuur avant-la-lettre. Met echo's van Arts & Craft, waarin niet langer de beperkingen van hout, steen en metaal de vorm bepalen maar alles z'n eigen gang gaat.
Veel natuur, het zwemt en vliegt alom. En dan die klokkengekte.. Steeds nieuwe cijfers. Geen genoeg krijgen van het uur van de dag. Waarom?
En zo beland je in de strijd tussen de Stijl en de Amsterdamse school. Als jongetje al begon ik in het Haags Gemeentemuseum bij de Stijlkleuren en rechte hoeken, alles tot heil des volks
Hildo Krop: is het themajaar voor een beeldhouwer met een drive
1. 'Mensenpaar', / in de beeldentuin van Museum Arnhem. 2. Hildo Krop in zijn atelier aan de Plantage Muidergracht, Foto: Atelier J. Merkelbach, Stadsarchief Amsterdam. 3. De Dag, , (voormalige) Oogheelkundige kliniek op het Wilhelmina Gasthuis-terrein. |
Een leuk weetje vond ik in een uitgebreide biografieover de kunstenaar. Daarin las ik dat Krop, als opgeschoten broekventje van zo'n 14 jaar, s avonds boetseerlessen ging volgen om marsepeinfigurente kunnen maken. En waarschijnlijk heeft juist die beeldhouwcursus de kiem gelegd voor wat onvermijdelijk zou worden: op jarige leeftijd besloot Hildo Krop alsnog e
#today: Hildo Krop
Vanwege deze hernieuwde aandacht voor Hildo Krop is ons object van de dag zijn werk De beeldhouwer, dat te zien is in zaal 20 van het Amsterdam Museum. Onderstaande tekst van Bas van Lier komt uit Schatten van Amsterdam. Hoogtepunten uit de collectie van het Amsterdams Historisch Museum ():
"Hildo Krop is dé beeldhouwer van de Amsterdamse School. Vele woonblokken, openbare gebouwen en bruggen die in de karakteristieke Amsterdamse bouwstijl van de jaren twintig zijn neergezet, werden door Krop van decoraties en ornamenten voorzien. Wie zijn gestileerde, gedrongen stijl eenmaal heeft gezien, herkent overal in de stad zijn beelden. Krop begon, na eerst in het buitenland te hebben rondgezworven als kok, in met beeldhouwen. In Parijs kreeg hij oog voor het samengaan van architectuur en beeldhouwwerk. In raakte hij betrokken bij de decoratie van het Scheepvaarthuis aan de Prins Hendrikkade in Amsterdam.
Drie jaar later kwam Krop voor halve dagen in dienst bij Publieke Werken als ‘stadsbeeldhouwer’. In die hoedanigheid voorzag hij gebouwen en bruggen in het overwegend socialistische Amsterdam van krachtige, arbeidsethos uitstralende koppen en figuren. Krop was zelf lid van de Sociaal Democratische Arbeiders Partij en nam in ook deel aan de tentoonstelli