Katherine mansfield biografie

Letterkundige kroniek
Katherine Mansfield uit haar brieven en dagboek
Francine Schregel-Onstein

OP 14 oktober werd in Wellington, Nieuw Zeeland, Katherine Mansfield (pseudoniem voor Kathleen Beauchamp) geboren. Vanaf verbleef zij voor een verdere educatie drie jaar lang in Londen en keerde alleen naar haar vaderland terug om haar ouders ervan te overtuigen, dat zij slechts in Londen carrière zou kunnen maken. In reisde ze opnieuw naar Engeland. In de uiterst betrouwbare biografie van Anthony Alpers (Jonathan Cape, London, ) lezen wij van haar kortstondige huwelijk en de daarop volgende trieste reis naar Beieren, die echter óók de vreugde bracht van de zo beslissende kennismaking met Tsjechovs werk, in Engeland zo goed als onbekend. Mede hierdoor kon zij, na haar terugkeer naar Engeland in , diverse verhalen publiceren (satirische schetsen In a German Pension) in New Age, het destijds vooraanstaande Londense literaire weekblad.

De criticus John Middleton Murry kruiste in haar pad; zij gingen samenwonen, maar konden eerst in , na Katherines scheiding, trouwen. Het was tevens het jaar, waarin haar tuberculose geconstateerd werd. Zij ging kuren, nu eens alleen, dan weer met Murry of haar vriendin Ida Baker, haar trouw door alles heen. Kath

Privézaken

De intimiteiten kan ik niet goed navoelen, en dan gaat het vorm- en oeverloze me opbreken. Uiteindelijk ben ik meer geïnteresseerd in iets oprecht kunstmatigs dan in iets zogenaamd echts. Maar ik merkte dat ik toch, nog staand bij de eettafel waarop ik de post had gelegd, het elastiekje van het pakket af schoof, en een beetje begon te bladeren, de naam van Roos Ouwehand viel me op, ik ging kijken wanneer de brieven werden geschreven, en opeens las ik er eentje helemaal. Hij was gericht aan Marianne, zijn eerste echte vriendin zal ik maar zeggen, degene met wie hij na de publicatie van zijn debuutroman Blauwe maandagen naar New York vertrok.

Ik had vroeger een vriendin die het liefst biografieën en egodocumenten las. Als we samen op reis waren, lag zij iedere keer als ik wakker werd al weer een dik boekwerk over het leven van Katherine Mansfield te lezen, of de brieven van V.S. Naipaul, de biografie van Jean-Paul Sartre. Ik wantrouwde die interesse voor het persoonlijk leven van schrijvers. Lees gewoon het echte werk maar, dacht ik. Dat brengt je verder dan al die muizenissen van het echtelijke of buitenechtelijke leven, de conflicten en de schulden. Naar mijn idee had ze net zo goed de Privé kunnen liggen lezen, of de Story. Ook omdat ze me zo gauw ik mijn

Katherine Mansfield

Populaire boeken van Katherine Mansfield

Katherine Mansfield is vooral bekend van zijn/haar boeken The garden party (), The voyage () .

ADVERTENTIE

Slim oefenen met Mijn Examenbundel

Wil jij onbeperkt online oefenen met examenopgaven, uitlegvideo's en examentips bekijken en je voortgang bijhouden? Maak snel een gratis account aan op  

Alle verslagen over Katherine Mansfield

Er zijn nog geen verslagen geschreven over deze persoon.

Verslag toevoegen

Het tuinfeest en andere verhalen

Niets aan kracht verloren

[Recensie] Het is inmiddels een eeuw geleden dat Katherine Mansfield () overleed. Het toeval wil dat ik de laatste tijd enkele boeken heb gelezen waarin zij ter sprake werd gebracht. Een daarvan is Lente van Ali Smith, waarin een hoofdpersoon voorkomt die kenner is van het werk van Mansfield. Een aantal van haar verhalen is nu opnieuw gebundeld en uitgebracht onder de titel Het tuinfeest en andere verhalen. Deze hernieuwde aandacht is meer dan terecht.

In het kort, want haar leven bevat genoeg materiaal voor een interessante biografie. Katherine Mansfield groeide op in Nieuw-Zeeland als dochter van een rijke handelaar. Toen zij vijftien jaar oud was, werd zij naar Engeland gestuurd voor haar opleiding. Zij keerde daarna terug, maar dat duurde niet lang. De wereld van haar kindertijd was haar te klein geworden en in vertrok zij definitief naar Europa.

Bloomsburygroep
Zij kwam in aanraking met de Bloomsburygroep, met illustere namen als D.H. Lawrence en Virginia Woolf (terzijde: de uitgever van dit boek is Orlando, genoemd naar een werk van Woolf). Mansfield verdiende de kost met het schrijven van kritieken, daarnaast bouwde zij in korte tijd een geduchte reputatie op als schrijver van korte verhalen. Virginia Wool

Ontsnappen

Op m’n bureau liggen stapels. Op zich niet verontrustend, alleen worden die stapels een soort permanente herinnering aan iets waar ik eigenlijk ook nog mee bezig was. Ironisch, want een van die projecten heeft als werktitel ‘lethargie’. Voor waar ik nog weer eigenlijker mee bezig ben, bestaat geen stapel, wel een woord: ontsnappen.

1. Alpha

Alpha. Fantastische film van Jan-Willem van Ewijk, waarin vader en zoon Scholten van Asschat (Gijs en Reinout) zo zeldzaam levensecht wederzijdse irritatie neerzetten dat je weet: dit moet acteren zijn. Ik ben geen wintersporter, geen aspiraties in die richting ook, maar hoe de zoon de sterren van de hemel snowboardt is bijna aanstekelijk. Een verhaal om bij te lachen en te krimpen, beelden om in te verdwijnen.

2. Curtis Sittenfeld, Show Don’t Tell

Er is zoveel te lezen, en toch lukt het sommige schrijvers om liefhebbers te kweken die elkaar al voordat hun nieuwe boek in de winkel ligt te waarschuwen: er komt er weer een aan. Of zoals half februari mijn Vlaamse collega Vicky Vanhoutte me vroeg: heb jij ‘m al? En een fotootje meestuurde van de cover van de nieuwe verhalenbundel van Curtis Sittenfeld, Show Don’t Tell. Haar romans zijn goed, maar op de korte baan glorieert ze. Zo luchtig, geestig en scherp dat je w