Tzum biografie couperus

Er waren dus ook andere mannen. Niet de hyperindividuele zielkijkers die hun innigste teerheid op papier wisten te brengen. Andere,  niet zo verfijnde mannen die zich aangetrokken voelden door de Atjeh-oorlog en die een Militaire Willemsorde wilden. In haar roman Roem uit laat Anna de Savornin Lohman een van die mannen aan het woord: … Lees verder &#;Over militair proza en onverfijnden als generaal Van Heutsz&#;

Er zijn romans over de liefde, waardoor ik in zo&#;n diep gat van zwarte ellende val, dat ik zeker weet liever dood te gaan als eenzame oude juffrouw dan ooit nog aan de liefde te beginnen. In mijn exemplaar van Het kind van Jeanne Reyneke van Stuwe staat de datum: 5 december Het moet … Lees verder &#;Een Inferno van Amor: Over Reyneke van Stuwe&#;s Het kind ()&#;

Wat zou er nu bedoeld worden met het thema van deze Boekenweek? &#;Gouden tijden, zwarte bladzijden.&#; Huh? Gouden tijden zijn het inderdaad niet, en in de moderne literatuur worden er inderdaad kwalitatief gezien alleen maar zwarte bladzijden geschreven, maar dat zal het toch niet zijn. Op Tzum wordt het thema echter bondig samengevat als &#;foute … Lees verder &#;Zwarte bladzijden? De Tachtigers en de Joodse medeburger&#;

Bij uitgeverij Prometheus verscheen onlangs In di

Nieuws: De onkunde van Couperus-biograaf Rémon van Gemeren (1)

Rémon van Gemeren schreef een paar jaar geleden een volstrekt overbodige biografie zonder nieuwswaarde over Louis Couperus. Sindsdien moppert hij wat aan de zijlijn en houdt hij zich bezig met andere projecten. Maar als Couperus weer in het nieuws is, dan laat hij weer van zich horen, zoals gisteren met een opiniestuk over recente stukken en uitzendingen over de honderd jaar dode schrijver. Zo vindt hij de huidige tentoonstelling &#;Couperus non-binair avant la lettre?&#; in het Louis Couperus Museum niet aanbevelenswaardig:

Gelukkig kennen we tegenwoordig meer seksen en seksuele identiteiten, en misschien zijn we het niet eens met de keuzes zoals Couperus die zag. Maar dat is nu precies het punt waarop het fout gaat: Couperus leefde in een andere tijd, met vanzelfsprekend andere kennis, normen en waarden, ook wat seksualiteit aangaat. Wanneer we Couperus – en daarmee automatisch ook en vooral zijn werk – gaan beschouwen als non-binair, verdringt onze eigen boodschap, wens of overtuiging de essentie van zijn boeken én van Couperus zelf.

Natuurlijk hoort literatuur open te staan voor ieders eigen interpretatie, maar je doet het werk van Couperus geen recht door er bijvoorbeeld een non-binair mensbeeld in te zi

Een heuse rel rond Couperus, wie had dat anno nu nog verwacht? Aanleiding is het initiatief van neerlandica Michelle van Dijk om Van oude menschen, de dingen, die voorbij gaan… te hertalen, om zo Couperus’ beroemde roman weer toegankelijk te maken voor jonge lezers.

En dat is hoognodig volgens haar, want zijn proza is ‘veel te bloemrijk voor deze moderne tijd, met zijn herhalingen, de neologismen, de gallicismen, de puntjes… de uitroeptekens!! Maar dat wat nog het meest afwijkt van onze taal nu, is de zinsvolgorde (-lengte ook, ja). En geloof me, dat is dus iets waar een jonge lezer over struikelt’. 

Eerst even iets over het misverstand dat Couperus’ taalgebruik en stijl mettertijd zouden zijn ‘verouderd’. De waarheid is dat Couperus’ manier van schrijven al ouderwets en ingewikkeld werd bevonden voordat zijn paarse inkt goed en wel was opgedroogd. En niet alleen door scholieren. Lees een willekeurige recensie van zijn werk uit die tijd, en je stuit steeds weer op dezelfde bezwaren: ‘de gemaaktheid van stijl en woordenkeus’, ‘het kwistig gebruik van Fransche uitdrukkingen’, ‘opzettelijke gekunsteldheid’, ‘verwrongen zinsconstructies’, enzovoort. Wat dat aangaat had Van Dijk honderd jaar geleden al aan de slag gekund. 

Ze was trouw

Rémon van Gemeren
Couperus ; een leven

Prometheus, november
 pagina&#;s
> hardcover van voor €15,00 | bestel
&#;

Louis Couperus (), de auteur van schitterende romans als Eline Vere, De stille kracht, Van oude menschen, de dingen, die voorbij gaan, is een van de grootste en meest gelezen schrijvers uit onze geschiedenis, maar hoe goed kennen wij hem? Hij is een mysterieuze figuur, die zich telkens weer ongrijpbaar weet te maken.

Veel is er over hem gezegd en geschreven, en zo is er een beeld van hem ontstaan dat aardig wat clichés bevat. Maar hoe valt hij beter te kennen als er geen openhartige getuigen, brieven en dagboeken zijn? De afgelopen decennia heeft Couperus meer dan ooit in de belangstelling gestaan. Er is veel onderzocht en ontdekt. Het is tijd voor een veelomvattende biografie, die recht doet aan zijn leven, zijn werk en zijn plaats in onze literatuur.

Rémon van Gemeren gaat grondig in op het werk van Couperus om dieper tot hem door te dringen. Daarnaast verdiept hij zich uitgebreid in talrijke aspecten van de tijd waarin Couperus leefde en wat er tijdens en na zijn leven over hem geschreven is. Zo werpt hij allerlei nieuwe lichten op een schrijver die beroemd is, maar toch eigenlijk nog tamelijk onbekend. Het resultaat is een Couperus die voor iede


Het herdenkingsjaar is het uitgelezen moment voor een nieuwe biografie, schitterend geïllustreerd met ruim foto’s uit het rijke archief van het Louis Couperus Museum.

• Caroline de Westenholz
Louis Couperus, een verwende vagebond
De geïllustreerde biografie
Lias, mei
,
hardcover, pagina&#;s, € 34,99

<< o.a. te koop via en >>

&#;

Honderd jaar na zijn dood staat Louis Couperus () nog steeds volop in de belangstelling. Zijn werk is een inspiratiebron voor vele toneelstukken, films en opera’s van een nieuwe generatie. Het Louis Couperus Genootschap is het grootste literaire genootschap van ons land.

In publiceerde Frédéric Bastet &#;De wereld van Louis Couperus&#;, een visuele biografie over leven en werk van de grote Haagse schrijver. Bastets boek is inmiddels verouderd. Er is sindsdien veel onderzoek gedaan en gepubliceerd. In de loop van de jaren is nieuw materiaal boven water gekomen: onbekende foto&#;s van Couperus zelf, brieven van hem of van mensen die hij gekend heeft.

Het herdenkingsjaar is het uitgelezen moment voor een nieuwe geïllustreerde biografie. Caroline de Westenholz, Couperus-kenner bij uitstek, heeft geput uit het rijke archief van het Louis Couperus Museum, dat naast het fotoarchief van Bastets boek ook een schat aan andere illus