Wolfgang herrndorf motivation zum schreiben
Het Duitse boek, een onvoorspelbaar product
Onder het motto Gute Nacht, Freunde heeft de Boekenweek een opmerkelijk thema: Duitsland. Hoe doet de literatuur van de buren het eigenlijk in Nederland?
Het best verkochte, oorspronkelijke Duitse boek in Nederland van de afgelopen twee jaar gaat over eten. Het is De mooie voedselmachine. De charme van je darmen van Giulia Enders.
Ze wordt in de top drie gevolgd door de spirituele werken van Eckhart Tolle en de prentenboeken van Werner Holzwarth (klassieker: Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft). De eerste literaire schrijver staat op vier; dankzij de recente verfilming van Er ist wieder da zal het succes van Timur Vermes nog wel even voortduren.
Andere literatoren vinden we pas verderop, op de plaatsen negen tot en met twaalf: Nina George, Stefanie Zweig, Hans Fallada, Judith Schalansky. Laatstgenoemde kwam drie jaar geleden in beeld van de Nederlandse lezer, toen Hier is…Adriaan van Dis bij gelegenheid van de Boekenweek nieuw leven werd ingeblazen door De wereld draait door. Schalansky’s roman De lessen van mevrouw Lohmark was toen net uit. Later volgde het nog wonderlijkere De atlas van de afgelegen eilanden. Voor beide boeken maakte de schrijfster zelf de illustraties. De bijbehor
Van alle buitenlandse steden die ik bezocht heb zou ik het liefste in Berlijn wonen. Ik zou me er geloof ik wel thuis voelen. Een keer of zeven kwam ik er inmiddels, om te zeilen, op vakantie en om vrienden op te zoeken. Boeken over Berlijn of romans die zich er afspelen lijken een grote aantrekkingskracht op me te hebben. Een van mijn favoriete boeken, Alleen in Berlijn van Hans Fallada, hoort in dit rijtje, maar ook In tijden van afnemend licht van Eugen Ruge, een roman die het indrukwekkende verhaal vertelt van drie verschillende generaties in een Oost-Duitse familie. Het gruwelijke lot van Berlijn aan het eind van de Tweede Wereldoorlog zette Antony Beevor nauwgezet uiteen in Berlijn &#; De ondergang . Een meer hedendaagse schelmenroman vond ik in het catchy young adult-boek Tsjikvan Wolfgang Herrndorf, over twee jarige Berlijnse jongens die besluiten op road trip te gaan in een gestolen auto. Over Berlijn in z&#;n culturele hoogtijdagen rond / las ik vorig jaar met veel plezier De fakkel in het oorvan Elias Canetti en al eerder Naar de haaienvan Erich Kästner.
Berlijn in de jaren &#;20 en &#;30 blijft me mateloos boeien. Hoe de stad in die jaren voelde, hoe de straten, café en huizen er toen uitzagen, hoe de mensen zich kleedden, welke muziek er klonk en hoe
Anton Korteweg Al fluitend
gedichten
In Al fluitend treffen we een man aan het woord die van mening is dat hij door het leven rijk bedeeld is: een vrouw, twee kinderen, een mooie baan, een goeie fiets, wandelvakanties. Niettemin: een man wordt ouder, of hij wil of niet, met alle gevolgen van dien. En aan het eind valt hij, al dan niet tegenspartelend, zelfs geheel en al stil. Dat besef veroorzaakt een laconieke poëzie met soms een licht absurdistische inslag, waarin het leven bezien wordt als een barrière die, als het enigszins mogelijk
Non-fictie
Nederlands | ePub2, 0,1 MB | Meulenhoff Boekerij, Amsterdam |
E-book
Emo Verkerk en de schrijvers
'24 februari Heel fijne sneeuw. Het is een strijd. De hele afgelopen dag al. Ik wil dood, elk uur, alleen nog maar dood zijn. Ik ben het daarover met mezelf eens, een paar weken geleden al, toen was ik er nog niet zeker van of het een fase is, maar het lijkt erop dat het geen fase is, ik heb me er werkelijk in geschikt. Ik ben bereid, nu wacht ik tot me iemand afhaalt, en er komt niemand. Over een maand is de MRT-scan, ik hoop op een recidive, die me een reden zou geven. Ongeveer de helft van de dag. De andere helft functioneer ik normaal en werk.'
'Wat me overeind houdt is het sociale. De eisen die voortkomen uit het wezen van de maatschappij, om je te gedragen, verstandig te zijn, aan tafel te zitten en de gesprekken te beluisteren, ook wanneer ze niet erg interessant zijn, terwijl je schreeuwend het graf in wil. Ik kijk wat de anderen doen en probeer het net zo te doen, ik denk aan Dürer, die dood is, waarom uitgerekend Dürer, ik weet het niet, aan een al jaar dode schilder, die zijn badende vrouw heeft getekend, die tegenover haar zat en haar tekende, die met haar praatte, geen mens weet waarover, en ze waren gelukkig of ongelukkig, beschaamd of opgekikkerd, verliefd of onverschillig, gedurende een paar minuten of uren, waren eens reële w
Duits lachen
'Opname in Virchow, naar FET-PET. Bureaucratie, nog meer bureaucratie eindeloos ronddwalen. Gebouw 3, Gebouw 2, dan in de lift, op de tweede verdieping de lift uit rechts, daar is een zitje, daar aanmelden. Naam, pasje, geboortedatum, lengte, gewicht, eerdere resultaten, water kunt u nemen. En dan gaat u nu naar de radioloog aan de andere kant van de straat. Daar langs. Nee, daar langs. De hele dag. Voor iemand die zich moeilijk oriënteert een tamelijk probleem. Vijf keer achter mekaar krijg ik uitgelegd aan welke kant van de lift ik moet uitstappen, van waaruit gezien het daar rechts is, tenslotte drukt men voor mij al een keer op de knop met de dubbele 0 en draait me aan de schouders in de goede richting. Goedendag dokter J., goedendag. En daar wacht u.
Wachtbereik PET-CT
Radiologisch Centrum
Brandweer!
Gevarengroep I
Opslag radioactief afval met koelcel
31,41 m2
Ontroking Installatie 9.
Lijkenkoelruimte K
Ruitje inslaan
Knop diep indrukken
Terwijl de radioactieve oplossing in me binnenloopt zeg de vrouwelijke arts allerlei hoopvolle dingen. Ik sla imaginaire insecten van me af, niks hoopgevends alsjeblieft, anders verlies ik mijn evenwicht. Ik heb me in de ellende geschikt en weet wat het is. Dat ziet toch iedere leek.'
Er zal een