Gerard reve beste boeken
Van schrijver-voor-kenners tot BN’er
Amsterdam, 14 december - Zulte (Oost-Vlaanderen), 8 april
Gerard Reve, die samen met Harry Mulisch en Willem Frederik Hermans wel wordt gerekend tot de ‘grote drie’ schrijvers van na de Tweede Wereldoorlog, was ook buiten de literaire wereld bijzonder zichtbaar. De auteur raakte nogal eens in opspraak en gaf vaak aanleiding tot publieke debatten. Hoewel zijn literaire kwaliteiten altijd min of meer onomstreden zijn geweest, werd Reve juist om zijn thematiek en provocaties door velen verguisd en door vele anderen bewonderd.
De avonden
Al eerder publiceerde Reve in literaire tijdschriften, maar zijn schrijversloopbaan begint pas echt in Dan debuteert de auteur, onder het halve pseudoniem Simon van het Reve, met De avonden. Deze roman trekt onmiddellijk de aandacht van de critici. Sommigen beschouwen het werk als noodkreet van een nieuwe generatie jongeren die er, gedesillusioneerd door de oorlog, een cynische, illusieloze blik op de wereld op na houdt. Anderen zien er een individueel, psychologisch document in.
Brievenboeken
Hoewel het boek bij de critici veel stof doet opwaaien, vindt het zijn weg naar het grote publiek aanvankelijk niet. Reve blijft de eerste vijftien jaar van zijn schrijverschap een auteur voor connaisseurs.
biografie: Gerard Reve
[Amsterdam - Zulte (B) ]
Gerard Kornelis van het Reve wordt op 14 december geboren te Amsterdam, als zoon van Gerard Johannes Marinus van het Reve en Janetta Jacoba Doornbusch. Gerards oudere broer Karel () zou slavist en schrijver worden. Hun vader is journalist en schrijver en jarenlang vooraanstaand lid van de Communistische Partij. Bij het gezin woont van tot zijn dood in Opa Kornelis Doornbusch, die gestalte zou krijgen in Reves verhaal 'De laatste jaren van mijn grootvader' ().
Het gezin verhuist naar de Jozef Israelskade I, het huis dat als Schilderskade 66 het decor vormt van De avonden ().
Gerard debuteert met de in eigen beheer uitgegeven dichtbundel Terugkeer.
Reve heeft het Vossius-gymnasium verruild voor de Grafische School. In deze tijd doet hij een zelfmoordpoging.
Reve belandt bij de psychiater C.J. Schuurman, die hem tot schrijven aanzet.
Reve werkt als verslaggever bij het dagblad Het Parool.
'De avonden' verschijnt. De auteur, die zich Simon van het Reve noemt, ontvangt er de Reina Prinsen Geerligsprijs voor. Het boek veroorzaakt een sensatie in kleine kring, maar vindt pas jaren later een groot publiek. Simon Vestdijk prijst de groteske en bevrijdende humor in de roman, Godfried Bomans spreekt van
De late jaren van Gerard Reve
Op donderdag 3 januari wijdt Sylvia Witteman in de Volkskrant haar column aan de biografie van Gerard Reve. Ze zegt: ‘Nu ik zijn biografie uit heb, weet ik meer van hem dan goed is: Reve was een gierig, driftig, egomaan lastpak en zijn zogenaamde liefdesvriend Joop Schafthuizen een zelfzuchtige chagrijnige kruidenier en een enge kinderlokker.’ Wittemans tekst maakt duidelijk dat de biografie van Reve door Nop Maas, Gerard Reve. Kroniek van een schuldig leven. De late jaren twee soorten lezers kent: de Reve-bewonderaar die alles van de auteur wil weten en de wat oppervlakkiger geïnteresseerde, die heeft genoten van de naturalistische romans uit de begintijd van Reve, zoals De avonden of Werther Nieland, die later nog eens een enkel decadent-romantisch boek van de schrijver heeft gelezen en toen de draad een beetje is kwijtgeraakt. Of die nooit aan het werk van Reve is begonnen en daar verandering in wil brengen.
De Reve-adept
Het eerste lezerstype komt met de biografie van Nop Maas volledig aan zijn trekken. Alles is te lezen over het leven van Reve en Matroos Vos, dat niet bepaald evenwichtig was. In de laatste jaren, als Reves dementie steeds sterkere vormen aanneemt, beheerst Schafthuizen het leven van zijn partner in hoge mate, wat to
Recensie biografie: Gerard Reve - Kroniek van een schuldig leven 1
De vroege jaren ()
Gerard Reve – Kroniek van een schuldig leven 1. Een lijvige biografie geschreven door Nop Maas. Ik had het verzamelde werk van Reve al achter de kiezen en dat maakte nieuwsgierig naar de mens zelf. Nu telt de biografie 3 kloeke delen, dus het is te hopen dat Reve een beetje avontuurlijk heeft geleefd.
Een pestkop met een kort lontje
Deel 1 bevalt prima. Het gaat over de periode en begint uiteraard met het gezin waarin hij opgroeit. Vader en moeder zijn hardcore communisten en Gerard heeft een broer, Karel, met wie hij een moeizame relatie onderhoudt. Hij is niet populair, heeft weinig vriendjes op school en ontpopt zich tot een verdienstelijk pestkop van de meisjes in zijn klas.
Het gymnasium maakt hij nooit af maar hij behaalt wel een diploma aan de Grafische school. Zijn ontvlambare karakter toont zich als hij een medeleerling een zethaak naar het hoofd gooit en hij daarna in het water springt; een halfslachtige zelfmoordpoging die hem bij de psychiater doet belanden.
Het gezin komt de Tweede Wereldoorlog redelijk ongeschonden door. Vader heeft ondergedoken gezeten, Gerard en Karel doen wat koerierswerk en worden zelfs een keer gearresteerd maar zonder verdere gevolgen. In de oor
Gefantaseerde waarheid
Het late leven van Gerard Reve
Mariëlle Polman
Vorig jaar verschenen twee publicaties over Gerard Reve, die laten zien hoe moeilijk het is om een biografie van hem te schrijven. Tom Rooduijn en Ad Fransen hebben de schrijver regelmatig gesproken en bieden alvast biografisch materiaal.
Het lijkt een onmogelijke opgave, het schrijven van een biografie van Gerard Reve. Bij geen enkele andere Nederlandse schrijver zijn werkelijkheid en theater zo met elkaar verweven als bij deze schepper van eigen mythes. Kan een biograaf Reve's geleefde en verzonnen leven ontrafelen? Zijn publiek weet vaak door de unieke ironische humor niet of het Reve moet geloven. ‘Je moet nooit de waarheid vertellen’, zegt Reve dan ook tegen Tom Rooduijn, nadat hij eerst verteld heeft dat zijn biologische vader een scheepskapitein was, maar hij Rooduijn daarna doet geloven een afstammeling van de Overijsselse dichter Revius te zijn. Over die kapitein had hij al eerder gezegd: ‘Ik maak er een soort mythe van. Ik beschouwde hem in elk geval als een soort vader.’
Het is echter niet alleen de gecompliceerde verhouding tussen feit en fictie die het Reve-biografen moeilijk maakt. In zijn artikel ‘De schrijver als performing artist’