Biografie afbeeldingen

De kunst van een biografie schrijven

Er zijn verschillende redenen om een biografie te schrijven. Misschien wil je graag een boek schrijven over je ouders, om meer over hun vroegere leven te weten te komen. Of je hebt een mooi levensverhaal gelezen en denkt: “dat zou ik ook weleens willen doen.” Tim de Hullu is al zeven jaar werkzaam als biograaf. Ook schrijft hij als journalist korte biografieën van overleden mensen uit de regio Utrecht voor AD Utrechts Nieuwsblad. In dit artikel vertelt hij wat er allemaal bij komt kijken als je een biografie wilt schrijven.

Interviews

Hoewel research soms nodig is, ligt de basis van een biografie bij de gesprekken. Om het verhaal mooi rond te maken en de persoon van meerdere kanten te zien, interviewt De Hullu naast de beschreven persoon vaak ook directe familieleden, bijvoorbeeld diens kinderen en ouders. Als de persoon niet meer in leven is, interviewt hij nabestaanden. “Het is bij de interviews belangrijk dat je goed luistert en doorvraagt. Ook bij biografieën geldt ‘show, don’t tell’. Jekan wel vertellen dat iemand een betrokken vader was, maar ik heb voorbeelden nodig.”

Hij merkt dat veel mensen die een biografie willen schrijven aanlopen tegen interviews die stroef verlopen. “Dan moet je stiltes laten vallen en aanvoelenwanneer

Agnes Martin

Agnes Martin –                 

Groeide op in Vancouver, Canada. In verhuisde zij naar de Verenigde Staten waar zij aan verschillende universiteiten opleidingen volgde, onder andere in Oregon, Californië en New Mexico.
Van tot volgde ze een opleiding aan de Western Washington College of Education in Bellingham, WA.
In /42 behaalde ze haar graad in geschiedenis en sociologie aan de lerarenopleiding van de Columbia University in New York met de titel Bachelor of Science.

Lerares

Van –48 studeerde en onderwees zij aan de University of New Mexico in Albuquerque.
Van – werkte ze op openbare scholen in de staten Washington en Delaware.
In keerde zij terug naar New York en behaalde aan de Teacher&#;s College van de Columbia University haar Master of Arts.
Tussen en woonde ze in Taos, New Mexico.

Eerste solo tentoonstelling

In keerde ze terug naar New York waar ze &#;ontdekt&#; was door de galeriehoudster Betty Parsons.
Martin woonde in het nieuwe kunstenaarskwartier Coenties Slip, waar ze ontmoetingen had met Robert Indiana, Ellsworth Kelly, James Rosenquist en Jack Youngerman.
Ze had in haar eerste solotentoonstelling bij de galerie van Betty Parsons.

Martin verliet in uiteindelijk definitief New Yor

Anna Reijnvaan &#; biografie

Foto: Anna Reijnvaan temidden van de familie Kuiper, , © onbekend, collectie IAV-Atria

Anna was de dochter van Apolonius Johannes Reijnvaan, tabakshandelaar, en Maria Cornelia van de Poll.

Het leven en werk van Anna Reijnvaan

Anna Reijnvaan (geboren als Johanna Paulina Reijnvaan, ook gespeld Reynvaan) kreeg haar opleiding van een Franse gouvernante. Dat was indertijd in een gezin uit de gezeten burgerij gebruikelijk. Reijnvaan bleef ongetrouwd thuis wonen, maar ze was niet tevreden met dit beperkte bestaan. In vatte zij het plan op om naar Duitsland te vertrekken om daar te helpen met het verzorgen van de gewonden in de Frans-Duitse oorlog, maar haar vader verbood dat. In , zij was toen al 36, behaalde zij toch het diploma van de pas opgerichte opleiding voor lekenverpleegsters, waarbij Jonkvrouw Jeltje de Bosch Kemper betrokken was. Aanvankelijk zonder toestemming van haar vader, begon zij haar eerste betrekking in het particuliere Burgerziekenhuis. Zij draaide er nachtdiensten, om ’s nachts onopgemerkt het huis uit te kunnen sluipen. Zij ruilde het voor die tijd moderne en goed georganiseerde Burgerziekenhuis echter al snel in voor het onprofessionele en ‘publieke’ Binnengasthuis, en later voor het Buitengasthuis, waar het peil van hygiëne

De nulgraad van een foto
Portretten van Virginia Woolf
Hein Groen

‘Sommige foto's, zoals de beroemde van Virginia Woolf op haar twintigste waarop zij opzij kijkt, zijn zo volmaakt dat het levende wezen dat erop staat afgebeeld op een verzinsel lijkt, iets dat gemaakt is om er een foto van te kunnen maken.’ Cees Nooteboom in Rituelen ()

Het levende wezen waar Nooteboom op doelt is om te beginnen een verzinsel omdat het in , toen de foto door Beresford gemaakt werd, nog geen Virginia Woolf heette, maar Virginia Stephen. Nooteboom is niet de enige die zich daar niets van aantrekt. Vanaf het moment dat het portret in op het omslag van Quentin Bells biografie verscheen, stond het voor het schrijverschap van Virginia Woolf. Om gaandeweg in Amerika zelfs een icoon voor de hele westerse literatuur te worden.

Brenda Silver beschrijft in Virginia Woolf Icon () het traject dat het portret sinds heeft afgelegd. Quentin Bell gebruikte de beroemde foto als eerste denotatief. Het afgebeelde gezicht kreeg de last van haar hele identiteit te dragen. Virginia Woolf was afzijdig, onwerelds, kwetsbaar en bloedeloos, dat wil zeggen frigide. ‘Studying her photographs I realized: Here was a woman who could not possibly have enjoyed sex’, schreef een recen

Magritte, de beroemde Belgische surrealistische schilder overleed in Dit boek verscheen ter gelegenheid van zijn vijftigste sterfjaar. Magritte, schilder van verwarrende beelden als wolkenvogels, zwevende bolhoedmannetjes, een bloedend standbeeld, een trein die uit de open haard komt gereden en de pijp met het onderschrift dat het geen pijp is. In Magritte ontsluierd probeert de samensteller, Eric Rinckhout, aan de hand van vijftig schilderijen een inkijkje te geven in het leven en de ideeënwereld van Magritte. De schilderijen beslaan de periode De werken zijn afgedrukt op een volle pagina of zelfs twee pagina’s. Daarmee wordt de tekst ondergeschikt aan het beeld. Rinckhout isoleert in elk werk een viertal uitsneden en neemt deze tot uitgangspunt voor een korte beschouwing. Hij citeert daarbij uit brieven en haalt gebeurtenissen in het leven van Magritte aan die mogelijk een verband tonen met het werk.


Links genoemd in de leeswijzer: