Wim rietveld
Rietveld; niet(s) zonder Schröder
&#;Ze wilde niet dat er gewijzigd werd in een plan dat zij samen zo goed doordacht hadden. Hij was de architect, hij wist hoe het moest. Dan ging Truus op Gerrits strepen staan.&#;
I love you Rietveld van Jessica van Geel begint met een rondleiding in het Rietveld-Schröder-huis in Utrecht. Een iconisch gebouw, dat zeker voor architectuur- en kunstliefhebbers een bekend en gewaardeerd fenomeen is. We lopen daar aan de hand van Corrie Nagtegaal, een vrouw die Truus Schröder, naar wie dat monument van bouwkunst van de twintigste eeuw ook is vernoemd, zag sterven. Wat een mooie en verrassende keuze.
Het maakt het verhaal meteen persoonlijk. Dit is geen ‘ongekleurde’ biografische vertelling. Het begint in het huis waarvan zoon Binnert Schröder zegt: &#;een huis zonder vitrages, een huis waar je zo naar binnen kon kijken:dat vonden de mensen helemaal niets. Het was een klap in het gezicht van de Hollandse burgerlijkheid.&#;
Dat huis is het decor van de biografie van een vrouw, van een (geheime) relatie, van een tijdperk van sociologische verandering, van een architectonische revolutie. En het is het verhaal van twee families die &#; door dat huis &#; tegen wil en dank met elkaar verbonden raakten.
Gerrit Rietveld
Gerrit Rietveld ging vaak
Gerrit Thomas Rietveld werd in geboren als zoon van een meubelmaker. Hij doorliep de lagere school en ging op zijn twaalfde in de meubelmakerij werken. Tussen en volgde hij lessen bij P.J. Klaarhamer, een Utrechtse architect die experimenteerde met strakke vormen en felle kleuren. In de periode tot maakte Rietveld, hetzij in de meubelmakerij van zijn vader, hetzij in zijn eigen werkplaats, klassieke meubelen. Ook ontwierp hij voor edelsmederij Begeer.
Hoewel Rietveld meer dan meubelontwerpen en zo'n honderd uitgevoerde gebouwen op zijn naam heeft dankt hij zijn wereldfaam voornamelijk aan twee van zijn vroegste creaties: de Rood-blauwe stoel uit en het Schröderhuis in Utrecht uit Hoe bekend die ontwerpen zijn moge blijken uit het feit dat ze doorgaans 'de Rietveldstoel' en 'het Rietveldhuis' genoemd worden.
De roodblauwe stoel stamt volgens de meeste autoriteiten uit , hoewel Rietveld-biograaf Frits Bless hem eerder dateert. Rietvelds timmerman Gerard van de Groenekan, die in de werkplaats overnam, heeft altijd beweerd dat de stoel in de zomer van ontstond. Overigens was de stoel in eerste instantie gemaakt van blank hout en zou het tot circa duren voordat hij zijn kleuren kreeg, toen Rietveld onder invloed van zijn collega's van De Stijl, zoals
Gerrit Rietveld
Rietveld
Gerrit Thomas Rietveld () was architect en meubelmaker. Hij verwierf vooral beroemdheid met ontwerpen die aansloten bij de uitgangs- punten van De Stijl, waaronder het Rietveld-Schröderhuis en de ‘rood-blauwe stoel’. Beide zijn - geheel volgens de Stijl-principes - opgebouwd uit zwarte lijnen en rechthoekige vlakken in de primaire kleuren of in grijs, zwart of wit. Rietveld was de eerste die de ideeën van deze beweging ook toepaste in de architectuur. Gedurende zijn gehele leven bleef hij zowel meubels als gebouwen en interieurs ontwerpen.
In zijn architectonische werk ging Rietveld zich steeds meer toeleggen op de sociale rol van de architectuur. Als deelnemer aan de congressen van het CIAM (Congrès Internationaux d’Architecture Moderne) dacht hij vanaf het eind van de jaren na over sociale woningbouw, over goedkope productie- methoden, nieuwe materialen, prefabricatie en standaardisatie. Zo experimenteerde hij in al met geprefabriceerde betonnen platen: een materiaal dat toen nog heel ongebruikelijk was. In de jaren en ’30 kreeg hij echter alleen opdrachten van particulieren; pas in de loop van de jaren ’50 kon hij zijn vooruitstrevende ideeën over volkshuisvesting daadwerkelijk realiseren,
Rietveld, Gerrit Thomas ()
&#; Huygens ING - Amsterdam. Bronvermelding: Marijke Kuper, 'Rietveld, Gerrit Thomas ()', in Biografisch Woordenboek van Nederland. URL: []
Rietveld, Gerrit Thomas, architect en vormgever (Utrecht - Utrecht ). Zoon van Johannes Cornelis Rietveld, meubelmaker, en Elisabeth van der Horst. Gehuwd op met Vrouwgien Hadders (), verpleegster. Uit dit huwelijk werden 4 zoons en 2 dochters geboren.
Gerrit en zijn drie broers en twee zusters hadden geen gemakkelijke jeugd. Hun moeder was een fantasierijke en opgewekte vrouw, maar hun vader, ouderling in de gereformeerde kerk, een strenge en gelovige man. Diens hevige zondebesef en strikte moraal drukten zwaar op het gezin. Onmiddellijk na de lagere school ging Gerrit in de leer bij zijn vader, die een meubelwerkplaats had aan de Poortstraat in Utrecht. Hij werkte er van 's ochtends vijf tot 's avonds zeven voor een dubbeltje in de week. De hier in een historiserende stijl gemaakte massieve meubelstukken, met hun protserige uitsteeksels en sierrandjes verafschuwde de jonge Rietveld. Terugblikkend op deze tijd verklaarde hij het er alleen te hebben uitgehouden, omdat hij elke vrije minuut voor zichzelf kon tekenen. Daar stond echter tegenover dat toen zijn waardering voor het vakmanschap van de meubelm
Truus Schröder zag het Rietveld Schröderhuis als het ‘kind’ van haar en de beroemde architect. Nu is er een biografie
De bewoners van het Rietveld Schröderhuis, Gerrit Rietveld () en Truus Schröder (), hadden allebei al een biografie, maar nu is er ter gelegenheid van het eeuwfeest ook Een biografie van het huis. Geen slecht idee, want het huis in Utrecht is niet alleen het beroemdste architectonische uithangbord van de Nederlandse modernen die zich hadden verenigd in De Stijl, het speelde ook een sleutelrol in het schaduwhuwelijk van zijn makers.
De auteurs van de huisbiografie zijn Jessica van Geel – die in een boek over Truus Schröder schreef – en kunsthistoricus Natalie Dubois, curator bij het Centraal Museum. Uit het wordingsproces van het design van het huis wordt nog eens duidelijk hoe vooruitstrevend en eigenzinnig de visie van Rietveld en Schröder op wonen was. Tegelijk ademen de bladzijden de worsteling van twee zielsverwanten die niet alleen interesse hadden in elkaars ideeën. De een was getrouwd en internationaal gevierd ontwerper en architect, de ander een weduwe die vocht om te worden erkend als interieurontwerper.
Het zaadje voor het Rietveld Schröderhuis werd geplant in toen een Utrechtse meubelmaker, Rietvelds vader, een klassiek bureau afleverde bij