Jens andersen astrid lindgren biografie
Zelden raakte ik zo geïntrigeerd door iemands levensverhaal als door dat van Astrid Lindgren. De biografie van Jens Andersen geeft een unieke kijk in het leven, het werk en in het hoofd van deze grote dame en schetst haar niet alleen als één van de meest toonaangevende kinderboekenschrijfsters van de vorige eeuw, maar ook als kind, moeder, gewaardeerde vriendin, geëngageerde politica en radiostem. Je wordt als lezer meegenomen in haar wereld, in een leven dat de intensiteit heeft gehad van wel tien doorsneelevens. De citaten, brieven en dagboekfragmenten met de woorden, gedachten en gevoelens van Astrid zelf zorgen ervoor dat het boek een zeer persoonlijke weergave wordt van haar bestaan en een erg gedetailleerde inkijk geeft in haar gevoelsleven. Wat deze biografie zo bijzonder maakt is dat er niet alleen geschreven wordt over haar successen en verwezenlijkingen, maar ook over het stille verdriet, de twijfels waarmee ze worstelde en ‘de eenzaamheid waarin ze danste’.
In de kinderliteratuur ontwikkelde Astrid een heel eigen visie en stemgeluid. Zo vond ze bijvoorbeeld dat didactische elementen in sprookjes en verhalen voor kinderen niet alleen overbodig waren, maar ook een geringschatting van het vermogen van kinderen om zelf na te denken. Deze ervaring vormde een hoeksteen v
Letterkunde
JEUGDBOEKEN NR. 4, APRIL
Jens Andersen: Deze dag, een leven. De biografie van Astrid Lindgren
door Karin Kustermans
Toen Astrid Lindgren vijftien jaar geleden, in de ochtend van 28 januari , op jarige leeftijd overleed, trok de rest van de dag een stoet van bekende en onbekende Zweden aan haar woning in Stockholm voorbij, om bloemen neer te leggen en kaarsjes te branden. Bij haar begrafenis stonden honderdduizenden Zweden langs de kant van de weg, terwijl de plechtigheid onder andere werd bijgewoond door de Zweedse koning Karl XVI Gustav, koningin Silvia, kroonprinses Victoria en premier Goeran Persson. Astrid Lindgren was bij leven al een legende en ook wel een beetje Zweeds publiek bezit – iets waarover ze zich wel eens beklaagde, omdat ze voortdurend brieven ontving van mensen die ervan uitgingen dat zij hun problemen zou kunnen oplossen. Ook de details van haar leven waren bekend: haar gelukkige kindertijd in Vimmerby, de ongeplande zwangerschap toen ze amper achttien was, haar huwelijk met zielsverwant Sture Lindgren, haar eclatante schrijverssuccessen, haar politiek en maatschappelijk engagement… We kenden allemaal de krasse uitspraken en de tot de verbeelding sprekende foto’s. In het levensverhaal van Astrid Lindgren zaten n
Astrid Lindgren en haar ouderloze kinderen
Ongetwijfeld was het een bepalende gebeurtenis in het leven van Astrid Lindgren. Op haar achttiende raakte ze ongewenst zwanger van Reinhold Blomberg, de vijftigjarige hoofdredacteur van Vimmerby Tinding, waar ze als leerling-journalist was aangesteld. Toen Lasse eenmaal geboren was, kon ze haar geluk niet op met het jonge leven dat ze in haar armen koesterde. Marie Stevens, “de geweldigste vrouw die ik ooit heb leren kennen,” ontfermde zich over het kind. De pleegmoeder woonde in Kopenhagen, Lindgren dook onder in Stockholm. Ze kon de nieuwsgierige blikken in het boerengat waarin ze was opgegroeid niet langer verdragen. De euforie maakte plaats voor een diep gevoel van wanhoop toen ze haar zoon in Denemarken achter moest laten. Ze kon zich alleen een voorstelling maken van zijn ontwikkeling aan de hand van de brieven die Marie haar schreef, een opvoeding in verbeelding. Eén ding wilde ze zeker niet: met Reinhold Blomberg trouwen, ook al lag die oplossing voor de hand. Hij lag in scheiding en wilde zich maar al te graag ontfermen over de tienermoeder en het buitenechtelijke kind. Misschien herkende Astrid Lindgren zich toen al in de uitspraak die ze Emiel van de Hazelhoeve 40 jaar later in de mond zou leggen: “Je wordt we
Deze dag, een leven. De biografie van Astrid Lindgren
Eerlijk gezegd heb ik altijd een beetje een hekel gehad aan Pippi Langkous. Niet helemaal naar eigen tevredenheid trouwens, maar waar ik haar eigenzinnige, vrijgevochten gedrag en ongebreidelde fantasie graag had willen waarderen, vind ik haar doen en laten altijd een tikje hysterisch, haar fantasie op het pathologische af bizar. Wellicht is dit te wijten aan het feit dat ik haar op de verkeerde leeftijd – als adolescent – leerde kennen en dan ook nog in de versie van de televisieserie, waarvan de nagesynchroniseerde stemmetjes voor een pubergemoed maar moeilijk te verdragen waren. Nooit sta je verder af van het kinderlijke dan tijdens je adolescente jaren en Pippi is juist de belichaming van het kinderlijke, in een turboversie welteverstaan, en in principe eeuwigdurend. Om nooit volwassen te hoeven worden moedigt ze haar vriendjes Tommi en Annika aan van haar wonderpilletjes te eten, onder de bezwerende woorden: ‘Nimmer wil ik worden groot.’
De timing mag in mijn geval ongelukkig zijn geweest, dat kun je niet zeggen van het moment waarop Astrid Lindgren () haar in het leven zette, want dat was perfect gekozen. Het eerste Pippi Langkousboek verscheen in en met de oorlog net achter de rug was de wer
Jens Andersen
Deze dag, een leven ( blz.; Deens)
De reacties:
‘Jens Andersen eert de schrijfster met een veelzijdig en genuanceerd portret. Voor iedereen die geïnteresseerd is in jeugdliteratuur of graag biografieën leest.’
NBD-redactie
‘Deze biografie geeft een mooi en ontroerend beeld van de schrijfster. Astrid Lindgren was een vrouw die haar tijd ver vooruit was.’
‘Het was eerder een teleurstelling om bij de laatste pagina’s aan te komen. Niet alleen was het boek ten einde, maar ook blies Astrid haar laatste adem uit. Jens Andersen heeft ervoor gezorgd dat hij Astrid niet te kort doet maar juist eer doet aan haar leven. Zelfs al heb je geen flauw idee wie Astrid is en nog nooit van Pippi Langkous gehoord, is het een aanrader. Je zal Astrid snel genoeg leren kennen en nooit meer vergeten.’
De vertaler:
‘Ik ben opgegroeid met Astrid Lindgren, ik las haar boeken en keek de bewerkingen van de boeken over Pippi en Emiel op tv. Ze kon alles zo mooi vertellen op papier en ze schuwde geen enkel onderwerp, al heb je dat als kind niet echt in de gaten. Ja, Gebroeders Leeuwenhart gaat over de dood, maar het verhaal is zo spannend, daar stond ik helemaal niet bij stil. Ook het feit dat er vrij weinig volwassenen in haar boeken voorkomen, was mij als kind niet