Mausoleum wilhelm 2

Jeugd en vroege volwassenheid van Wilhelm II
Friedrich Wilhelm Viktor Albert von Hohenzollern kwam na een gecompliceerde bevalling op 27 januari meer dood dan levend ter wereld. Eén van de gevolgen hiervan was dat zijn linkerarm niet functioneerde, wat hem zijn leven lang zou hinderen. De hiervoor toegepaste behandelingstherapieën, door biograaf John Röhl gekwalificeerd als kindermishandeling en folterpraktijken, zouden een fatale invloed hebben op de psychische ontwikkeling van de toekomstige keizer en een verklaring zijn voor zijn latere manifestatiedrang, praalzucht, aandachttrekkerij en behoefte aan macht.

Portret van Wilhelm met zijn moeder Victoria in

Wilhelm was als kind hyperactief, concentratiegestoord en vertoonde agressief gedrag, naar tegenwoordig wordt aangenomen een gevolg van een ‘minor brain damage’, eveneens een geboortetrauma. Als compensatie voor zijn invalide arm en zijn onaangepaste gedrag hoopten zijn ouders, kroonprins Friedrich en kroonprinses Victoria, dochter van de gelijknamige Britse vorstin, door middel van een harde opvoeding Wilhelms karakter in de goede richting te ontwikkelen.
De protestantse huisleraar Georg Ernst Hinzpeter werd aangetrokken om hem op een Spartaanse manier op zijn taak van staatshoofd

Beknopte biografie van de Duitse keizer () die na de Eerste Wereldoorlog als balling in Nederland leefde.

Bekijk voorbeeld (pdf)

Inhoud: Non-fictie
Onderwerpen: Volwassenen: Europese geschiedenis
Onderwerpen: 20e eeuw | Biografieën | Wilhelm II (keizer van Duitsland)
Taal: Nederlands

Meer informatie

Uitgever: Ambo|Anthos, Amsterdam
Verschenen
ISBN
Aantal pagina's
Omvang: 1,8 MB
Kenmerken: ePub2
Aantekening: Met literatuuropgave, register; vertaald [uit het Duits] door Rob Hartmans; Vertaling van; Kaiser Wilhelm II. - München : Verlag C.H. Beck,

Op 4 juni overleed de voormalige Duitse keizer Wilhelm II. Het was niet in één van zijn enorme paleizen in Berlijn of Potsdam waar hij zijn laatste adem uitblies, maar in een voor zijn doen bescheiden landhuis in Doorn aan de rand van de Utrechtse heuvelrug. Hier verbleef hij nadat hij in zijn eigen land na de Eerste Wereldoorlog afgezet werd. Zijn ruim twintig jaar durende ballingschap verbindt de laatste Duitse keizer met de Nederlandse geschiedenis, voor zover zijn stamboom dat al niet deed.

Schrijver Jan J.B. Kuipers() schreef over Wilhelm II een publieksboekter begeleiding van de gelijknamige tentoonstelling, die tot eind februari in Paleis Het Looin Apeldoorn te bezichtigen is. Hoewel de keizer deze voormalige zomerresidentie van Nederlandse stadhoudersen koningen nooit bezocht, was zijn band met het Nederlandse koningshuis warm. Hij ontmoette de Oranjes vele malen, zowel in eigen land als in Nederland, en wisselde cadeaus met hen uit. Het Huis Hohenzollern, met de keizer aan het hoofd, was al sinds via huwelijken vervlochten met het Huis van Oranje. Wilhelm II mocht zich door zijn afstamming zelfs Prins van Oranje noemen. Het liefst had hij gehad dat prinses Wilhelminamet zijn achterneef Friedrich Wilhelm van Pruisenzou zijn getrouwd, maar hij vergaf het haar toen h

Wilhelm II in een biografie van Christopher Clark

‘Het uitbreken van de oorlog in is geen Agatha Christie-drama, waarbij op het eind de dader wordt aangetroffen in de serre, gebogen over het lijk en met een smoking gun in de hand’, schreef de Australische historicus Christopher Clark in Slaapwandelaars, zijn briljante exposé over het ontstaan van de Eerste Wereldoorlog. Toen in augustus de kanonnen begonnen te bulderen, ontwaakten de hoofdrolspelers uit een boze droom, om tot de ontdekking te komen dat zij zich op een slagveld bevonden, waarvan de gruwelijke werkelijkheid hun ergste nachtmerrie overtrof. Clark schetst het diplomatieke drama van een op hol geslagen continent dat zich in een monsterlijke oorlog had laten sukkelen. Hij wijst verdachten aan, maar geen schuldige. Wie een whodunnit wil, is bij Clark aan het verkeerde adres.

De keizer en het Duitse Rijk

In zekere zin is Wilhelm II. De laatste Duitse keizer een vervolg op de weg die hij in Slaapwandelaars is ingeslagen. In verschillende eerdere biografieën, onder andere die van John Röhl, was der Kaiser de kwade genius achter de Eerste Wereldoorlog en een schakel naar de Führer-cultus, waarmee de Tweede alvast werd ingeluid. Een notoir antisemiet bovendien, die bij de oplossing van het zogeheten Joods

Keizer Wilhelm II

In zijn biografie van Keizer Wilhelm II geeft John Röhl een nieuw beeld van een van de meest intrigerende figuren in de Europese geschiedenis. De keizer had maar één doel: hij wilde het Duitse Rijk transformeren tot een supermacht. Zijn fervente nationalisme en hartstocht voor de marine vormden de belangrijkste drijfveren achter dit langetermijndoel, maar brachten uiteindelijk ook zijn eigen ondergang teweeg. Röhl onderzoekt de cruciale rol die Wilhelm speelde in het beleid dat leidde tot de catastrofale Eerste Wereldoorlog.

In deze compacte uitgave biedt de auteur zijn lezers een toegankelijke versie van zijn monumentale, drie delen tellende biografie van de Kaiser en zijn rijk.

The Economist riep Keizer Wilhelm II uit tot geschiedenisboek van

Vertaald door: Rob Hartmans

In de pers

"Wetenschappelijk vernuft en autoriteit spatten van de pagina’s in deze geschiedenis van het leven van keizer Wilhelm, een emotioneel behoeftige, opvliegende en overgevoelige man die er niet bepaald geknipt voor was het machtigste land van Europa te besturen." - The Economist