Johanna kruit biografie
Biografie
Johanna Kruit werd in geboren in Zoutelande (Walcheren), in een gezin van elf kinderen. Haar vader was boekhandelaar. Ze groeide op in een hoog huis achter de duinen en kon vanuit haar zolderkamer nog net de zee zien. Als kind zwierf ze vaak langs het strand en door de duinen, en dat doet ze nog steeds. Na de lagere school bezocht ze een paar jaar de Mulo en werkte vervolgens als verpleegster in een kindersanatorium. Na haar huwelijk verhuisde ze naar Biggekerke, waar ze nog steeds woont. Ze kreeg twee kinderen, waarvoor ze verhalen schreef, sprookjesboeken maakte en liedjes verzon. Ook had ze een poosje een eigen jeugdrubriek in een regionaal blad. In debuteerde ze bij Uitgeverij WEL in Bergen op Zoom met Achter een glimlach (poëzie voor volwassenen) waarna nog een tiental bundels verschenen.
Intussen ontwikkelde ze zich ook als auteur van poëzie en proza voor jongeren en in verscheen haar eerste dichtbundel voor de jeugd: Als een film in je hoofd, twee jaar later gevolgd door Kun je zien wat je voelt (uitgeverij Holland).
Ze publiceerde geregeld verhalen en gedichten in De Blauw Geruite Kiel (de kinderbijlage van Vrij Nederland), Margriet, Taptoe, Mik-Mak en andere tijdschriften voor de jeugd. De boeken en dichtbundels met poëzie voor jongeren die ze schri
biografie: Johanna kruit
Johanna Kruit werd in in Zoutelande (Zeeland) geboren in een gezin van elf kinderen. Haar vader was boekhandelaar. Ze groeide op in een hoog huis achter de duinen en zwierf vaak langs het strand.
Johanna woont nog steeds in Zeeland, al is het nu in een andere plaats: Biggekerke. Strand en zee zijn veel in haar werk terug te vinden. Niet alleen in 'Brieven aan een prins', maar ook in haar gedichten. Daar ruist en waait het vaak.
Johanna verzon verhalen, sprookjes en gedichten voor haar eigen twee kinderen. Later schreef ze ze ook op. In verscheen haar eerste kinderboek: 'Jasper en Sartje'. Voor haar poëziebundel voor jongeren 'Zoals de wind om het huis' kreeg ze in een Vlag en Wimpel.
Johanna Kruit bezoekt vaak scholen. Daar leest ze voor uit eigen werk, praat met leerlingen en doet poëzieprojekten. In de toekomst wil ze graag doorgaan met het schrijven voor kinderen. Haar boeken moeten gaan over problemen van deze tijd. Johanna vindt het belangrijk dat kinderen het gevoel krijgen dat iemand hen begrijpt. De rest van Johanna's plannen is nog geheim.
Inzendingen van deze schrijver
17 resultaten.Walcheren bij avond
gedicht
De dag gaat dicht als een deur. Jij schudt een sprookje uit je mouw. We lopen langs het duinpad naar de
Gedicht gedacht
Poëzie is niet alleen om te lezen, maar ook om ermee te leven
Gerrit Kouwenaar
Een rubriek met gedachten over gedichten. Met, sinds najaar , bijna tien jaar achtereen
dagelijks een nieuwe bijdrage: een gedicht en mijn toelichting daarop.
Voorjaar verwijder ik de inmiddels meer dan drieduizend afleveringen en begin
opnieuw. ‘Klassieke’ gedichten keren terug, maar met nieuwe(re) gedachten daarover;
daarnaast blijft er natuurlijk ruimte voor pas ontdekte bundels en dichters.
Een niet meer dagelijkse, maar wekelijkse rubriek. Met een weekgedicht dus – ook in
figuurlijke betekenis, want ik houd van poëzie die week maakt, die raakt.
Mijn levensmotto is immers dat ik onderweg ben om mooie dingen aan te raken.
Poëzie is alledaags in die zin dat zij voor iedere dag is
Carol Ann Duffy
Ga rechtsreeks naar de inhoudsopgave.
Zaterdag 22 februari, - uur, Johanna Kruit / Wim Hofmanzaal, ZB Middelburg
Menigeen op Walcheren zal hem zich nog herinneren, de schrijver Martien Beversluis. Afkomstig uit Zuid-Holland, maar lang inwoner van Veere. In de Tweede Wereldoorlog daar zelfs burgemeester. En weten we niet meer exact wie hij was, dan kennen we nog wel zijn echtgenote, Jo Verstraate. Beter bekend onder haar schuilnaam, Dignate Robbertz, schrijfster van Jikkemien, Geertrui, De heks van Veere en Volk van Basalt, vlot vertelde verhalen uit de streek.
Het doen en laten van dit echtpaar was en is niet onbesproken. Beversluis was achtereenvolgens Nederlands hervormd, socialist, communist, gereformeerd, lid van de NSB, sympathisant van de SS en antroposoof.
Is Beversluis een idealist ?Of gewoon een ordinaire opportunist, die met alle winden meewaait, in de hoop er beter van te worden? En wat is de rol van zijn vrouw? Hoe onschuldig zijn haar bijdragen in De Zeeuwsche Stroom, het NSB-blad hier te lande?
De Duitsers organiseren gedurende de oorlog op zondagmiddagen culturele bijeenkomsten op het landgoed Der Boede. Het echtpaar is daar regelmatig te gast.
In Dansen op Der Boede vertelt Johanna Beversluis-Verstraate over haar man. En dus over zichzelf. Maar zien we het achterste van haar tong?
Johanna Kruit
door Roel Siegers
Johanna Anna Kruit werd op 14 december te Zoutelande in Zeeland geboren. Haar vader was kantoor-boekhandelaar; haar moeder had de handen vol aan de elf kinderen, van wie Johanna de tweede was. Na de lagere school bezocht ze een paar jaar de mulo en ging vervolgens als leerling-verpleegster werken in een kindersanatorium in Oost-Kapelle.
Na enige jaren moest ze vanwege een hernia negen maanden thuis liggen. Toen begon ze voor het eerst kinderverhaaltjes en gedichten te schrijven.
Na haar huwelijk verhuisde ze naar Biggekerke, waar ze met haar man jarenlang een antiekzaak dreef.
Toen haar twee kinderen nog klein waren, vertelde ze vele verhalen, maakte zelf sprookjesboekjes, tekende en schilderde. Ook had ze een poosje een jeugdrubriek in een regionaal blad.
Later, toen de kinderen wat ouder waren, legde ze zich in haar vrije tijd toe op schilderen, lezen en pottenbakken.
In debuteerde ze bij een kleine regionale uitgeverij met Achter een glimlach, een bundel poëzie voor volwassenen.
Het schrijven van gedichten voor jongeren liet haar niet los. Veel kindergedichten kregen een plaats in de Blauw Geruite Kiel van het weekblad Vrij Nederland. Als een film in je hoofd, haar eerste bundel jeugdpoëzie, verscheen in