Boeken van kader abdolah

Profiel

Achternaam: Abdolah
Voornaam: Kader
Geboren:
Te: Arak (Iran)
Pseudoniem(en): Kader Abdolah is het pseudoniem van Hossein Sadgadi Ghaemuraghami Farahani. Hij schrijft wekelijks een column in 'De Volkskrant' onder het pseudoniem Mirza. Mirza is in het Perzisch 'kroniekschrijver' én het is de naam van zijn overleden vader. Het pseudoniem Kader Abdolah gebruikte hij al in Iran voor twee illegale verhalenbundels. Kader en Abdolah waren twee vrienden van de schrijver die vielen in het studentenverzet tegen de sjah.

Naar Boven

Werk

Proza

• Wat willen de Koerden zeggen (Teheran, )
• De adelaars (verhalen) ()
• De meisjes en de partizanen (verhalen) ()
• De reis van de lege flessen ()
• Mirza (columns) ()
• Ver weg van daar ()
• Spijkerschrift: notities van Aga Akbar ()
• De koffer (Overijssels boekenweekgeschenk )
• Een tuin in zee (columns) ()
• Alle verhalen ()
• De koning ()
• Kélilé en Demné ()
• Sophia's droë vrugte ()
• Portretten en een oude droom ()
• Karavaan (columns) ()
• Cahier U (met Brody Neuenschwander) ()
• Het huis van de moskee ()
• Seijed ()
• De droom van Dawoed (heruitgave van 'Portretten en een oude d

  Inhoudsopgave

  Over het vertalen van het werk van Kader Abdolah

  Elisabetta Svaluto Moreolo
  

  Voordat ik nader inga op het vertalen van Kader Abdolahs werk, wil ik graag verduidelijken dat het onderstaande een persoonlijk relaas is van zijn Italiaanse vertaalster en geen wetenschappelijke analyse van de specifieke vertaalproblematiek in zijn proza.

  In vroeg uitgeverij Iperborea mij om De reis van de lege flessen te lezen met het oog op een eventuele vertaling. Ik las de novelle en was op slag verkocht door zowel het verhaal als de persoonlijke geschiedenis van de auteur. Ik vond het verhaal diep ontroerend én poëtisch, dat laatste mede dankzij Abdolahs bijzonder sobere taalgebruik. Nadat ik verslag had gedaan was ook de uitgever gefascineerd door het verhaal en de biografie van Abdolah en besloot het boek in vertaling te publiceren.

  Vertaalproblematiek en vertaalstrategie
  Aanvankelijk aarzelde ik hoe ik De reis van de lege flessen het best kon vertalen; die korte zinnen, die simpele en dikwijls herhaalde woorden, de elementaire zinsbouw en de lange pauzes en stiltes tussen de zinnen – hoe kon ik de nuchtere, aarzelende, bijna terughoudende taal van de auteur reproduceren? Hoe kon ik zijn poëtische stijl weergeven? Ik moest mijn best doen om naar de ‘stem van het boek

  de Schrijverscentrale

  Geboortedatum
  

  Geboorteplaats
  Arak

  toon meer

  Fictieschrijver

  Genre
  Autobiografie - Biografie - Columns - Dagboek - Essays - Journalistiek - Kort verhaal - Roman

  Thema's
  Azië - Diversiteit - Europa - Geschiedenis - Religie

  Campagnes
  RomanReuzen

  Leeftijdsgroepen
  Volwassenen

  Kader Abdolah is een Nederlands-Iraanse auteur en dichter.  In kwam hij als politiek vluchteling naar Nederland. Voor zijn werk gebruikt hij zijn heimwee en herinneringen aan zijn vaderland en familie als inspiratie.
  Zijn eerste verhalenbundel, De adelaars, werd bekroond met de belangrijke debutantenprijs het Gouden Ezelsoor. Daarna volgde diverse romans en verhalenbundels die vertaald en bekroond werden. Het huis van de moskee, een kleurrijke en indrukwekkende roman over een familie in Iran, betekende zijn doorbraak bij het grote publiek. 
  Naast fictie schreef hij van tot als columnist onder het pseudoniem ‘Mirza’ (Perzisch voor ‘kroniekschrijver’) voor de Volkskrant. Sinds is hij columnist voor het tijdschrift Zin.
  In werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. In ontving hij bij het verschijnen van de Franse vertaling van Het huis van de moskee de prestigieuze Franse onderscheiding Chevalier

  Abdolah, Kader

  Pseudoniem van Hossein Sadjadi Ghaemmaghami, natuurkundige en schrijver (Arak ). Vanwege zijn verzet tegen het fundamentalistische Khomeiny-bewind vervolgd, gevlucht uit Iran en via Turkije naar Nederland gekomen. Sinds woonachtig in Nederland (Zwolle). Studeerde enige tijd Nederlands. In verschijnt zijn verhalenbundel De adelaars, die bekroond wordt met de Gouden Ezelsoor, de prijs voor het best verkochte debuut van dat jaar.

  Abdolahs verhalen en romans gaan over de tweespalt tussen culturele onthechting en inburgering in een nieuwe omgeving. Vooral de ongrijpbaarheid van die nieuwe cultuur maakt de nieuwsgierigheid van zijn personages gaande. Toch is deze culturele gespletenheid niet zijn eerste preoccupatie; hij wil allereerst schrijver van en voor het volk zijn. Daarmee tracht hij trouw te blijven aan de Perzische literaire traditie, zoals blijkt uit het eerste verhaal uit De meisjes en de partizanen () en de roman De reis van de lege flessen ().

  Abdolah schrijft sedert columns voor de Volkskrant. In bundelde hij een groot aantal columns in Een tuin in de zee.

   

  Literatuur: Kritisch lexicon; Oosthoek; F. Helleman, ‘Op adem komen dankzij Kader Abdolah’, in: Ons Erfdeel 43 () 5, p. ; I. Hoogervorst, ‘De sleutel van je

  Inhoudsopgave

  Kader Abdolah in het Duits

  Christiane Kuby
  

  ‘De adelaars’ is het verhaal dat me het meest is bijgebleven uit de eerste verhalenbundel van Kader Abdolah. De ademloze spanning die de auteur weet op te roepen en vast te houden in dit verhaal over een vader die met zijn zoon door de winterse bergen rijdt op zoek naar een graf voor zijn andere, door het regime vermoorde zoon. Het sneeuwlandschap herinner ik me, de dorpen in de nacht, de honden die de mannen verjagen, de eindeloze, wanhopige dwaaltocht. Totdat er acceptatie groeit, het inzicht dat er geen graf op een begraafplaats zal zijn, geen erkenning, alleen een graf in de bergen waarboven de adelaars cirkelen. Het was het eerste verhaal van deze schrijver, die politieke vluchteling uit het Iran van de ajatollah’s, dat ik las. De sprookjesachtige sfeer ging een verbond aan met de harde, realistisch geschetste situatie van mensen op de vlucht voor een moordend regime. ‘De adelaars’ staat voor mij aan het begin van mijn fascinatie met het proza van Kader Abdolah.

  Het was Ad van Rijsewijk, de bevlogen redacteur van De Geus, die me tijdens een Vers voor de Pers attent maakte op deze nieuwe auteur en me twee verhalenbundels van hem meegaf. Ik was meteen verkocht.

  Nog steeds ben ik van mening dat Abdolah een ‘ver